Elbe-Radweg

Na de 110 kilometer fietsen van gisteren heel diep geslapen tot kwart over 7. Het was nevelig en het zag er niet naar uit, dat het snel zonnig zou worden. Dat betekende een natte buitentent inruimen. Na ontbeten te hebben zaten we om 9 uur op de fiets naar Wittenberg.

Vanaf het Marktplatz met de standbeelden van Maarten Luther en Philipp Melanchthon trokken we zuidwaarts langs het eveneens ingepakte Lutherhaus naar Elster, waar we met een veerpont de Elbe overstaken.

Door de hier 2,5 kilometer brede uiterwaarden fietsten we naar Bleddin. Een buizerd cirkelde af en toe angstvallig laag boven onze hoofden. Volgens mij was er veel betere prooi te vinden....

Tot Pretsch kwamen we verder nauwelijks bebouwing tegen. Het plaatsje had een leuk centrum, maar vrijwel alle winkels waren gesloten. We reden terug naar het hotel aan het begin van Pretsch, waar we Milchkaffee, heisse Kakao en Apfelkuchen bestelden.
Na bij Edeka wat inkopen gedaan te hebben, was het even zoeken naar de route. Bij Priesitz klommen we om over een soort plateau naar Dommitzsch te gaan, waar we bij het veerpont over de Elbe op een bank aten. Er was nog 1 boterham, 1 appel en 1 banaan per persoon beschikbaar voor de rest van de dag.

Ada nam bij het wegrijden nog 2 foto's: 1 van het veer en 1 van een vederlicht bepakte fietser.

Tussen Drebligar en Elsnig kwam ze er achter, dat ze 1 van haar wielerhandschoenen miste. Het was zo'n 7 kilometer na de lunchplek aan de Elbe, maar we hadden geluk. Na ruim 2 kilometer zagen we de handschoen op de weg liggen.
Op deze bewolkte dag met heerlijke fietstemperaturen reden we middels eine Umleitung naat Torgau.

Deze Middeleeuwse stad was in de 16e eeuw de residentie van de Keurvorst van Sachsen.

Op het Marktplein namen we een Italiaans ijsje voor we in de miezerregen afdaalden naar de Elbe-Radweg.



Al snel begonnen we te klimmen waarna we door een licht heuvelachtig gebied via Losswig, Wessnig en Döbelitz naar Belgern trapten. Hier was volgens het boek van de Elbe-Radweg een camping bij het Freibad.

Na diverse keren vragen vonden we deze camping na 90 kilometer fietsen. Een inwoner ontraadde ons het zwemmen in dit natuurbad. Het water zag er behoorlijk groen uit. Samen met een ander Nederlands stel bekeken we de gratis camping.

De enige voorzieningen waren wat toiletten in het vervallen gebouw. Er was geen douche aanwezig. Het gras was behoorlijk hoog en her en der drassig. Wij besloten verder te gaan.

Na eerst naar de Elbe-Radweg gezocht te hebben verlieten we Belgern en reden we via Plotha, Seydewitz, en Paussnitz slingerend langs de Elbe naar Strehla.

Ik beukte en had het na meer dan 100 kilometer wel gehad. Om 6 uur, met 120 kilometer op de teller, vonden we in Strehla bij het zwembad eindelijk een camping. Na € 13,50 betaald te hebben konden we onze tent opzetten. In de noordwestenwind droogde deze snel. We wandelden de 100 meter naar het zwembad, waar we in het heerlijke water van het Erlebnisbad doken. Hier trokken we in de open lucht wat baantjes, waarna we ons in de tent omkleedden.
Bij Rummlers Badoase aten we patat met Schnitzel en Bratwurst met een ijsje toe en met jus d'orange en Wernesgrüner als dorstlesser.
Onder het afdak zaten we tot kwart over 9 heerlijk uit de wind en konden we dagboek schrijven en plannen maken voor morgen.
De slaap kwam op deze frisse avond zeer snel.