Halloween on ice

Bij het kunstschaatsen is Hollywood on ice een begrip.

Vandaag kreeg ik te maken met een ander importproduct uit Amerika. Hoewel het oorspronkelijk het Keltische Nieuwjaar betrof, is Halloween in Nederland vooral bekend geworden door de Verenigde Staten en dan met name door Amerikaanse televisieseries.

Ik was nog maar nauwelijks aan mijn les voor de buitenschoolse sport begonnen in de Leidse IJshal, of de kinderen kwamen me melden, dat het vandaag Halloween was. Voor mij was het een fluitje van een cent om er het thema van de schaatsles van de maken, waaraan ik de oefeningen ophing.
Zo verschenen er oefeningen met spoken, heksen, mummies, vampiers, zombies en tenslotte een sluipende Dracula.

Voor de traditionele valoefeningen hadden we de vleermuizen, die ter aarde stortten. De zwarte kat, die achter een muis aan sloop en plotseling versnelde zorgde voor een prima glijstart. Kortom, ondanks dat Halloween een importfeest is, dat ons traditionele Sint-Maarten verdrongen heeft, fungeerde het prima als kapstok voor een gevarieerde les.

Bij de training van de IJVL kopieerde ik de oefeningen voor een groot deel. Ook de tikspelletjes aan het eind kwamen in het teken van Halloween on ice te staan. Zo besloten we de schaatsles met "Zombietikkertje": iedereen, die getikt was, veranderde eveneens in een zombie. Er schaatsten dus steeds meer zombies in het rond.

Bij het uittrekken van de schaatsen zat ik tussen leden van de Warmondse IJsclub. De vaste trainer was er niet. Een van de WIJC-leden vroeg aan de invaltrainer: "Ben jij streng tijdens de schaatsles?"
Voor hij had iets kunnen zeggen, was mijn antwoord er al uit: "Heb je zijn zweep niet zien liggen?"
Ach ja, ik was nog volledig in de sfeer van Halloween on ice.

Over een nieuwe ronding, lekkage en rood kroos

Vanmorgen haalde ik mijn schaatsen op in de winkel van Ooms Sport in de Leidse IJshal. Marjolein Donkerbroek had flink staan zwoegen op de nieuwe ronding. De diameter was van 23 meter naar 21 meter teruggebracht.
De eerste paar rondjes was het even wennen, maar na 2 rondjes reed ik er weer op, alsof ik niet anders gewend ben. Over zoveel subtiliteit, dat ik het verschil tussen 21 en 23 meter voel, beschik ik kennelijk niet.
Die subtiliteit had ik niet nodig om te constateren, dat er op het rechte eind aan de kant van de spoorbaan water op het ijs druppelde. Er ontstond op het ijs een plasje met in het midden een klein putje. Nu zijn de "Krasse knarren" ervaren genoeg om deze plek mis te houden. Ik schatte in, dat er minstens 7 eeuwen schaatervaring rondreed in het peloton, dus wij wisten goed, wat we moesten doen en vooral moesten laten.

Zeven eeuwen terug zouden we uitkomen bij dit soort taferelen.

Desondanks reden we rond als een stel jonge honden. Het tempo lag flink hoog. Het ging een stuk harder dan afgelopen dinsdag. Maar zolang er geen afhakers zijn, is het kennelijk het goede tempo voor deze groep. Ondanks dit tempo reden we keurig om de lekplek heen.
Dat kon een der aanwezigen in de kantine niet, toen hij een melding kreeg van de benedenburen thuis. Er was een flinke lekkage. Kennelijk stonden de sterren niet zo gunstig voor lekwater, of juist wel. Het is maar, hoe je het bekijkt!

Nu we het toch over water hebben: van Wierd Wagenmakers hoorde ik, dat Kees Borst tegen hem gezegd had, dat er dit jaar veel rood kroos in de sloten lag.


Op andere jaren met veel rood kroos volgde een koude winter. Na het goede mastjaar het tweede sein, dat de winter wel eens kouder uit zou kunnen pakken, dat je op grond van de hoge zeewatertemperatuur zou mogen verwachten.
Met Sinterklaas en Zwarte Piet op komst zou ik zeggen: "Vol verwachting klopt ons hart...."

Snelservice

Daar ik niet helemaal gerust was over het slijpresultaat van afgelopen zondag, was ik wat vroeger naar de Leidse IJshal aan de Vondellaan gefietst.

Mijn vrees werd bewaarheid, want als ik wat langere slagen maakte, glibberde ik weg. Ik had derhalve een tweetal opties. De eerste was om snel naar huis te fietsen en het tweede paar schaatsijzers voor mijn kluunschaatsen op te halen, de tweede was om mijn schaatsen bliksemsnel te laten slijpen.
Gelukkig ging net op het moment, dat ik van het ijs af wilde, het licht aan in de winkel van Ooms Sport. Ik klikte de ijzers van mijn Rossignol langlaufschoenen en wandelde naar de winkel toe, waar Marjolein Donkerbroek dienst bleek te hebben.

Dankzij mijn rare bokkensprongen kon ik wel een potje bij haar breken. Zodoende ging zij direct mijn schaatsen slijpen, zodat ik om 5 voor 9 weer verder kon schaatsen. Dat is nog eens snelservice!

Met een twintigtal "Krasse knarren" reden we onze 125 rondjes in piramidevorm. Het schaatsen ging weer lekker. Het tempo lag iets rustiger dan voor de Herfstvakantie. Iedereen kon het goed bijhouden, ook Aad Berg en Hans van der Plas, die er dit seizoen voor het eerst weer bij waren.
Wel merkte ik, dat mijn schaatsen wel geslepen, maar niet gepolijst waren. Het gleed wat minder goed dan gewoonlijk. Maar op zich is dat niet erg: een beetje extra weerstand op zijn tijd is een prima trainingsprikkel.
Na de evaluatie van deze ochtendtraining, die in de kantine met diverse lachsalvo's gepaard ging, liep ik nog even naar de winkel van Ooms Sport. Ik wilde mijn ronding nog even laten controleren. Marjolein plaatste de ijzers in de mal en zei: "Voor een diameter van 23 meter zit de ronding er nog aardig in."
Maar bij het schaatsen gaat het niet om een aardige ronding, het moet gewoon goed zijn. En daar het voor een 200-meterbaan beter is om een ronding van 21 meter te hebben, die ook in mijn andere paar ijzers zit, liet ik deze ijzers achter om die ronding er nu maar in te laten zetten.

De slijpbeurt van afgelopen zondag met de skate sharpener was kortom geen succes. In Katwijk zeggen ze dan: "Een zondagssteek houdt geen week."
Voor deze zondag bleek dat in ieder geval volledig te kloppen.

Dit was de theorie, nu de praktijk

Gisterenavond was de laatste theorie-avond van de Schaats Instructie Cursus van de IJVL. De 9 aanwezige cursisten in de kantine van de ijs- en skeelerbaan van Leiderdorp mochten zich in groepjes van 3 buigen over opdrachten, die ze aan schaatsers zouden willen geven op het ijs.
Nu was het wel de bedoeling, dat iedere groep een ander onderdeel voor zijn rekening zou nemen. De groep, die de start uitwerkte, kwam met de glijstart op de proppen met aandacht op een hoge frequentie.

De tweede groep deed de slalom om pilonnen met de bedoeling om het schuin inzetten te bevorderen, terwijl de oefening van de laatste groep neerkwam op schaatsen in een smal slootje.

Op zaterdag 8 en 15 november vervolgen we de cursus met 2 praktijkavonden.

Vooruitlopend hierop passeerden wat videobeelden de revue, waarop de deelnemers schaatsers kregen te zien met de vraag: "Welke fouten zie je in de techniek en welke oefening zou je bedenken om deze schaatser beter te laten rijden?"

En dan de schaatstechniek, die pijn doet aan je ogen, maar waar je wel verschrikkelijk hard mee kunt gaan. Uit de Duitse Doping Republiek Gunda Kleemann, tegenwoordig beter bekend als Gunda Niemann, de vrouw met de snelste X-benen ter wereld.

Oekraïne

De afgelopen dagen zag ik, dat mijn site ineens veel vaker bezocht werd dan normaal. Zulke pieken zie ik eigenlijk alleen bij natuurijsperioden. Ik was dus nieuwsgierig, waar, deze plotselinge belangstelling ineens vandaan kwam. Het bleek de Oekraïne te zijn.
Zo kwamen er vandaag 388 bezoekers uit dit land uit Oost-Europa tegen maar 117 uit Nederland.

In de weekstatistieken scoort de Oekraïne 2093 tegen 822 Nederlandse hits.

De reden kan gelegen zijn in de Oekraïense studente, Mariya, die ik in de Leidse IJshal regelmatig adviezen heb gegeven, hoe ze haar schaatstechniek kon verbeteren.
De tweede reden kan zijn, dat de Hollandse cartoons over Poetins bemoeienis met de Oekraïne extra internetverkeer uitlokt. Speciaal voor hen deze twee tekeningen.

Trollenkaarten en skate sharpener

Twee keer per jaar vervang ik thuis de trollenkaarten in de wissellijst. De overgang van de zomertijd naar de wintertijd is een mooi moment om de humoristische trollentekeningen van Rolf Lidberg om te ruilen.


De zomerkaarten maakten plaats voor de winterkaarten van deze Zweedse kunstenaar, die de menselijke zwakheden altijd treffend weet weer te geven.


Uiteraard hoop ik op een koude winter, maar gezien de hoge temperatuur van het zeewater heb ik daar nog weinig fiducie in.

Vanmorgen hen ik in de weer geweest met de skate sharpener, die ik deze zomer van een buurman heb gekregen.

Het was even uitzoeken, hoe het werkte. De buurman had gezegd, dat het handig was om onderweg de bramen van de schaatsen af te halen. Kennelijk had ik iets te enthousiast ermee geslepen, want het duurde met het slijpblok 4 slijpronden lang, voor ik alle groeven uit het loopvlak geslepen had. Maar goed, het houdt je van de straat....

Tegen de klok in

Na 2 weken geleden voor het laatst hard gelopen te hebben, stond vandaag mijn eerste looptraining weer op het programma. Om kwart over 12 vertrok ik van huis en liep ik naar de school van mijn vrouw, waar ik even moest helpen met het versjouwen van een paar spullen.
Ik liep verder naar de Krimwijk, waar de dochter van Vladimir Poetin woont.

Wellicht dat haar vader geholpen heeft met het witten van de muren, want daarin is deze gladjanus gespecialiseerd.


Tsja, we hadden het kunnen weten. Maria, de dochter van Poetin is niet voor niks in de Krimwijk neergestreken....
Aangekomen bij de ijsbaan van Voorschoten liep ik een rondje om deze baan, waar ik diverse keren op natuurijs geschaatst heb.

Tegen de klok in uiteraard, want ik ben natuurlijk wel een schaatser.

Via de velden van Voorschoten '97 en het fietspad langs de rand van de Stevenshof voltooide ik deze trainingsloop van 12 kilometer.

De laatste in de zomertijd, want vannacht gaat de wintertijd in.

"We hebben een jongenstrein en een meisjestrein!"

Gisterenmiddag had ik een makkie. Ik hoefde slecht 1 uur les te geven. Daar het uur van de buitenschoolse sport uitviel vanwege de Herfstvakantie, restte slechts het uur van de IJVL.
Daar we nog maar 15 aanmeldingen hadden tot nu toe, had ik aan de kinderen gevraagd, of ze een vriendje of vriendinnetje mee wilde nemen. Dat gebeurde gelukkig, zodat ik met een groepje van 6 kinderen aan de slag mocht. Een heel verschil met het duo van vorige week vrijdag. Dit hield in, dat ik met veel beginnersoefeningen mijn programma enigszins aan moest passen aan het niveau van mijn groep.

Aan het eind van de les kwam nog een nieuwkomer. De moeder van een meisje uit mijn groep kwam haar eerste klapschaatsen uitproberen. Ik was juist bezig om met de kinderen in een treintje te rijden. De moeder bood aan om ook wat kinderen voort te trekken, waar ik geen enkel bezwaar tegen had. Toevalligerwijs had ik alle jongens en de moeder alle meisjes.
Dit ontlokte aan haar de uitroep: "We hebben een jongenstrein en een meisjestrein!"

Exposities

Mijn vrouw kreeg van een ex-collega dit mailtje: "Misschien iets voor Bert: "Schaatsen en sleeën in de streek". In De Vergulde Wagen in Alphen. Ik heb het boekje van Bert gelezen. Wat een enthousiasteling. Ik wist niet dat je zo'n sportieve man hebt, Ada."

Uiteraard ging ik op internet op zoek naar informatie over deze tentoonstelling. Zo kwam ik op de site van de Historische Vereniging Alphen aan den Rijn.

Bij de Historische Vereniging Alphen aan den Rijn is van 18 oktober 2014 tot en met 3 januari 2015 een expositie te bekijken over het thema "Schaatsen en sleeën in de streek".
De winter is nog niet begonnen. Maar om alvast in de stemming van "schaatsen" te komen is er in het gebouw van "De Vergulde Wagen" een unieke verzameling schaatsen te bekijken. Ruim 25 verschillende paren (houten) schaatsen zijn tentoongesteld, alsmede unieke schaatskaarten van de omgeving van Alphen aan den Rijn. Tevens liggen er boeken over schaatsen, zijn er oorwarmers, schaatsmedailles, een bundeltje schaatsliedjes, stempelkaarten en nog veel meer zaken die met schaatsen te maken hebben. Ook zijn er enkele prachtige oude foto's van "ijsvermaak" in Alphen aan den Rijn.
De materialen zijn beschikbaar gesteld door IJVL-lid Aad van den Ouweelen uit Leiden. Een prachtige verzameling schaatsspullen, die de moeite waard is om te komen bekijken.


Kom gewoon even binnen bij de Historische Vereniging. De expositie over "Schaatsen en sleeën in de streek" is in gebouw "De Vergulde Wagen" aan de Van Boetzelaerstraat 48 te Alphen aan den Rijn. De expositie is te bezichtigen op woensdag van 14.00 tot 16.00 uur en op zaterdag van 11.00 tot 16.00 uur.


Nu gebeurt het soms, dat je naar iets aan het zoeken bent, maar dat je dan een interessante bijvangst doet. Dat deed ik dit keer dus ook. Zo stuitte ik op de expositie "Winter in Nieuwkoop".

De expositie “Winter in Nieuwkoop” van de Nieuwkoopse fotografe Ingrid Maaijen is op vrijdag 17 oktober, onder grote belangstelling, geopend bij Bakker & De Vos, Centrum voor bewegen en gezondheid.
De opening werd verricht door Ingrid zelf nadat ze kort was toegesproken door Teun Bakker, mede eigenaar van Bakker & De Vos. De foto’s zullen tot medio januari 2015 gedurende de openingstijden van de fysiotherapiepraktijk te zien zijn. Een ieder is van harte welkom om even binnen te lopen en de foto’s te bewonderen.
Er zijn foto’s te zien van Nieuwkoop en omgeving, in prachtige en voor Nieuwkoop en omgeving kenmerkende winterlandschappen. Sculpturen van smeltend ijs langs het Meijepad maar ook de kracht van de natuur bij harde wind. Daarnaast een aantal prachtige foto’s van een reiger in gevecht met een kikker maar ook een kleine ree met vragende oogjes. Kortom, zeker de moeite waard om even te komen kijken bij Bakker en De Vos.
Indien u in de gelegenheid bent om deze exposities te bezoeken, dan raad ik dat van ganser harte aan. Uit eigen ervaring weet ik trouwens, hoe mooi de Nieuwkoopse plassen in de winter zijn.

Daantje gaat schaatsenrijden

Soms kom je toevalligerwijze op een nieuwe vondst of komt uit je geheugen iets opborrelen, dat je allang vergeten was. Vorige week haalde iemand zo'n verdrongen herinnering weer bij me naar boven.

In de Leidse IJshal vroeg Henk Distelvelt, met wie ik het wel eens vaker over literatuur heb, van wie het boek "Daantje leert schaatsen" was. Hoewel dit boek al jaren uit mijn herinnering was, antwoordde ik spontaan: "Van Leonard Roggeveen".
's Middags zocht ik als goed bibliothecaris even op internet en mijn vermoeden werd bevestigd met dien verstande, dat de titel ietsje anders was: Daantje gaat schaatsenrijden.

Leonard Roggeveen. Daantje gaat schaatsenrijden. Illustraties van de auteur. Van Goor Zonen, Den Haag 1933.
Daantje gaat schaatsenrijden is het klassieke schaatsboek, vertaald in het Engels, Duits en Frans en mogelijk nog meer talen: Danny goes skating, Herr Daantje geht aufs Eis, Clodomir fait du patinage.
Daantje gaat schaatsenrijden is het tweede boekje in de Daantje serie. Het gaat over Daantje. Zestig jaren oud is hij. Maar stevig! En gezond! Daantje gaat naar het gladde baantje. IJs van twee nachten, zegt de hoofdonderwijzer. Daantje zakt er dus door, zijn baard bevriest. Het kost dan ook nog veel moeite om door de donkere avond weer thuis te geraken. Hij geeft uiteindelijk zijn schaatsen maar aan zijn neefje Teunis, die er dolblij mee is.


Maar nu komt het leuke: op De Krabbelbaan, een site van IJVL-lid Max Dohle, kwam ik een heleboel titels tegen, die ik nog niet kende!
Om jullie lekker te maken komen hier wat prachtige boekomslagen. Geniet ervan.













En dit is hetgeen we natuurlijk allemaal op hopen!