Het was op kousenvoeten, maar voor het eerst dit winterseizoen kwam het in Nederland tot nachtvorst.
Hoewel het bij ons in het westen van Nederland een graad of 4 was, voelde het heerlijk fris aan in het winterzonnetje. Het was dus een pleziertochtje op de fiets naar Katwijk. De terugreis om half 2 was dat nog meer, want op
mijn werk had ik een mailtje van Ana ontvangen: "Bert je heb een brief van de elf steden gekregen!!!"
Hoewel ik 's ochtends meewind had, reed ik op de terugweg 's middags tegen de wind in harder! Duidelijk een mentale kwestie.
Thuis gekomen maakte ik de envelop meteen open en veel eerder dan verwacht had ik toch mijn toegangspasje voor de Tocht der Tochten binnen. Ik zit in groep 9. Er zijn 20 startgroepen, dus ik mag dus redelijk vroeg beginnen. Dit heeft 2 grote voordelen: het ijs in nog wat beter en je hebt meer tijd om de 200 kilometer te volbrengen.
Vanavond zal ik Nynke van de
Elfstedenvereniging mailen, dat ik het pasje binnen heb. Mogelijk kan ze nog voorkomen, dat ik dubbel post ontvang uit Fryslân.
Nynke heeft me zeer goed geholpen. Zaterdagavond had ik een mailtje verzonden, zondagmiddag had ze me al
een geruststellend mailtje gestuurd. Ik baalde ervan, dat ik
de Zevenheuvelenloop door ziekte moest missen, maar door dat bewuste mailtje was die frustratie als sneeuw voor de zon verdwenen.
Ook gisteren ontving ik zeer snel een positief antwoord op het mailtje over
het raadsel van de verdwenen Elfstedenpas. Nu heb ik geleerd, dat je de kwaliteit van een organisatie af kunt meten aan hoe men met klachten omgaat. Ik moet zeggen:de Koninklijke Vereniging "De Friesche Elf Steden" doet dat voortreffelijk!
Bij deze doe ik alvast 1 belofte: mocht het de komende winter tot een Elfstedentocht komen, dan kan Nynke als blijk van waardering voor haar inzet een gesigneerd exemplaar tegemoet zien van zowel
"Molen- en Merentocht" als van "De Elfsteden toch gereden".
Maar voor het zo ver is, moet ik me richten op de "gewone" trainingen en schaatslessen in
de Leidse IJshal. Na me thuis omgekleed te hebben fietste ik naar de Vondellaan, waar ik 2 uur achter elkaar les mocht geven aan kinderen. Aan het eind van
de schaatsles van zowel de buitenschoolse sport als van de
IJVL kwamen allerlei aan Sinterklaas en Zwarte Piet aan bod. Denk hierbij aan het van het ene been op het andere been "vallen" op de stoomboot, het rijden met een zak vol cadeautjes op de rug, het strooien van en op de terugweg van het ijs oprapen van virtuele pepernoten en aan Sinterklaastikkertje. Aan het slot van het IJVL-uur waren de 3 trainers de tikkers op de binnenbaan. Als een kind getikt was, dan kreeg deze een oefening mee, die het uit moest voeren zolang dat spel duurde. Ieder kind kreeg een andere opdracht.....
Maar het leukste vonden de kinderen Zwarte Piet, die van het dak viel. Je moest eens zien met hoeveel enthousiasme de kinderen zich veelal met een buikschuiver op het spiegelgladde ijs lieten vallen.
Maar het onbetwiste hoogtepunt van de twee trainingen was ondertussen al op naam komen te staan van Hans Post, de kersverse penningmeester van de IJVL. Iedere kunstschaatser is bekend met standaardoefeningen als de Dubbele Axel.
Sinds vandaag is aan het arsenaal van sprongen de Dubbele Post toegevoegd. Halverwege de training ging Hans Post met een fraaie val neer. Hij krabbelde fluks weer op en ging terstond in een volledig gespiegelde valbeweging neer op zijn andere zijde.
Daaraan herken je een goede boekhouder: debet en credit moeten volledig in balans zijn. Welnu, met eigen ogen heb ik kunnen aanschouwen, dat deze Post zowel aan de linker- als aan de rechterzijde werd geboekt.
Op pure snelheid zal het Hans niet lukken om in 2018 de Olympische Winterspelen in
Pyeongchang te halen, maar bij het kunstschaatsen is hij beslist niet kansloos met de Dubbele Post.
.jpg)
.jpg)
