De Zeurpiet

Het zal niemand ontgaan zijn, dat er in ons land een heuse Zwarte Pietendiscussie is losgebarsten. Met gekromde tenen moeten we toezien, hoe het leukste jaarfeest van de Lage Landen plotseling een wig drijft tussen bevolkingsgroepen vanwege vermeend racisme.

Het is al ergerlijk, dat dit kinderfeest door actievoerders dusdanig wordt verstoord, dat er bewaking nodig is om ongeregeldheden te voorkomen.

Voor mij persoonlijk betekent dit, dat ik met terugwerkende kracht in het verkeerde kamp ben ingedeeld. Gezien dit krantenbericht kan ik dit met geen mogelijkheid ontkennen.

Deze archieffoto geeft duidelijk weer, waarom er geschminkt moet worden: dat is om je onherkenbaar te maken en nergens anders om. Een paar roetvegen volstaan niet om kinderen in de waan te laten, dat het iemand anders is dan een bekende of een familielid, die in het Pietenpak rondloopt.

Vandaag toog ik zoals gewoonlijk naar de Leidse IJshal, waar ik 2 uur achter elkaar schaatsles mocht geven. Het thema was eenvoudig te raden: Sint en Piet. Allerlei oefeningen waren hier aan opgehangen, zoals Piet, die met een zware zak op zijn rug rondrijdt en die pepernoten strooit, waarover de kinderen struikelen en op het ijs vallen. Om dit te voorkomen, gaan we de pepernoten oprapen.
Ook de Goedheiligman kwam aan bod: rijdend op zijn paard, maar ook, terwijl hij zijn mijter vasthield bij de harde storm. Sint ging in zijn grote boek lezen en reed heel voorzichtig rond met zijn staf in zijn hand. Ook de stoomboot bood de mogelijkheid om een serie oefeningen speels uit te laten voeren.

Kortom: het Sinterklaasfeest biedt een uitstekende gelegenheid om van de training een schaatsfeest te maken!
Het laatste kwartier van de IJVL-training kwam Zwarte Piet langs. Sint had niet zomaar een Piet langs gestuurd, maar hij zond ons de Zeurpiet. Deze Pietje precies bracht het erg leuk. Hij noemde zich wel een Zeurpiet, maar de echte Zeurpieten zijn degenen, die de Zwarte Pietendiscussie hebben aangezwengeld.