Uiteraard heb ik alles aan mijn vrouw opgebiecht, nadat ik op de hoogte werd gebracht van de scheve schaats. En uiteraard hebben we samen meteen maatregelen genomen om dit in de toekomst te voorkomen.
Het is aan Marjolein Donkerbroek van Ooms Sport te danken, dat alles aan het licht gekomen is. Toen ik mijn schaatsen ophaalde in de Leidse IJshal, vertelde ze, dat ze lang bezig was geweest om de ronding van 23 meter naar 21 meter terug te brengen, omdat mijn ijzers scheef waren geslepen. Ik weet niet, hoe lang ik al op scheve schaatsen heb gereden, maar het zegt genoeg over mijn subtiliteit of juist het gebrek daaraan.
De oorzaak van het schuin slijpen was wel duidelijk. Een schroef van mijn oude slijpblok was dolgedraaid. Zodoende zaten de ijzers wat losser in het blok en kon de ijzer aan de rechterkant wat naar beneden zakken. De slijpsteen blijft altijd even recht, dus dan slijp je onder een schuine hoek. Meestal merkte ik het snel. De steen glijdt dan niet soepel over de ijzers. Dat is dan simpel op te lossen, door de ijzers weer op gelijke hoogte te brengen. Maar kennelijk is het niet altijd gebeurt gezien de scheve schaatsen, die ik heb gereden.
Ik concentreerde me altijd op de scherpte van de ijzers. Als dit goed was, dan zat mijn taak erop.
Uiteraard heb ik wel gekeken, of ik het slijpblok op een andere manier vast kon zetten. Voor dit doel kocht ik een klem.
Ik had het idee, dat het beter werkte, maar uit het schuin afgeslepen loopvlak van de ijzers bleek, dat dit niet het geval was. In overleg met mijn vrouw kocht ik derhalve zaterdag bij Marjolein een nieuw Evo-slijpblok, dat ik 's middags thuis meteen uitteste.
Hopelijk voorkomt dit, dat ik ooit nog een scheve schaats rij....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten