De eerste zondag in het nieuwe jaar is traditioneel gereserveerd voor de Meerhorstloop in Stompwijk. Niet verder vertellen, maar dit is een van de leukste lopen van Nederland. Vanaf de voetbalvelden van Stompwijk '92 loop je richting Noord Aa door een prachtige polder en na een lusje door het bos loop je langs "'t Geertje" richting Zoeterwoude-Zuidbuurt. Vlak voor deze buitenwijk sla je linksaf door de polder om langs de provinciale weg richting Stompwijk te lopen.
Het leuke van de Meerhorstloop is dat het geen al te drukke loop is en het er altijd gezellig is.
Op weg naar Stompwijk fietste ik over de Velostrada met in mijn fietstas de kerstboom. Ik ging niet voor een snelheidsrecord, maar desondanks had ik voldoende bekijks. Bij kasteel Duivenvoorden bracht ik de "gehuurde" kersboom terug voor hergebruik. De boom wordt opnieuw geplant en volgend jaar huurt iemand anders deze spar.
Ettelijke kilo's lichter fietste ik langs de Vogelplas. Na het passeren van het koufront uit het westen kan ik slechts Erich Remarque citeren: "Van het westelijk front geen nieuws".
De komende weken kunnen we dit prachtige plaatje dus vergeten.
Ik kwam aangereden op het moment, dat bij de voetbalvelden van Stompwijk '92 het startschot werd gegeven voor de kinderloop. Wil Verbeij liep met zijn dochter Marieke mee. Dit leverde wel een prachtig plaatje op: de 2 meter lange Elfstedenmaat temidden van de kinderen.
Ik kwam lachend bij de kantine aan, waar Jaap de Gorter en Jos Drabbels zich al ingeschreven hadden voor de 10 kilometer. Met startnummer 489 begaf ik me met hen naar kleedkamer 8.
Na het inlopen van een rondje om het voetbalveld kwam ik Kees Lelieveld tegen, die net als mij al meer dan 35 jaar zijn rondjes gereden heeft in de Leidse IJshal. Kees zou als fietser voor de 5 kilometer uit rijden. Ook zijn dochter, de voormalige page, was aanwezig.
Het spetterde vlak voor de start van de Meerhorstloop, dus we schuilden even in de kantine tot de 5 kilometerlopers vertrokken waren. Daarna waren wij aan de beurt. Ik vertrok redelijk snel. Ik voelde me fit en had wat overtollige kilo's van de decembermaand eraf te lopen. Op 1 januari tikte de teller de 70 aan. Dit is mijns inziens te veel van het goede.
In mijn kielzog liepen Jaap en Jos mee over de dijk langs de afgekapte molens. Halverwege de race hadden mijn trainingsmaten moeten lossen. Ze lagen een meter of 100 achter me bij de enige drinkpost.
Maar bij het 7 kilometerpunt had Jos me weer achterhaald.
"We liggen weer op schema", zeiden we tegen elkaar. Jos liep langzaam maar zeker van me weg, maar ik had weinig verval. Ik voelde, dat ik meer macht had dan bij de Kerstcross van Meerburg en dat ik makkelijker liep.
Dat bleek ook bij de finish. Ik eindigde een meter of 100 achter Jos Drabbels. Kees Lelieveld gaf me de tijd door: 51 minuten hoog vanaf de start van de 5 kilometer. Maar met aftrek van de 5 minuten, die we na de kortste afstand waren gestart, had ik als 27e van de 113 lopers een tijd van 47.20 gelopen, Jos had 46.53 en Jaap 48.10. Daar kun je 15 seconden vanaf trekken voordat we over de startstreep waren. Ik kon daar dik tevreden mee zijn.
Een stuk minder tevreden was ik met het kabbelende water op de Vogelplas en de ijsbaan van Voorschoten, waar ik op weg naar huis langs was gefietst. Maar ja, je eigen conditie heb je wel grotendeels in eigen hand, de weerscondities absoluut niet.
Maar hoe dan ook: het was wederom een zeer gezellige Meerhorstloop. Maar tetter het niet te luid rond. Het moet ook weer niet te druk worden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten