De dag begon vroeg. We ontbeten voorlopig voor de laatste keer met Siebe en Ana, die de komende tijd in Engeland gaan wonen. Uiteraard wensen we hen veel geluk toe in hun nieuwe woning. Home sweet home, isn't it?
We zullen onze fietsvakanties voorlopig veelal in Engeland door gaan brengen, hetgeen niet bepaald een straf is.
Om half 7 verlieten toekomstige gastheer- en vrouw onze woning.
Een uur of 12 later ontvingen we een berichtje, dat ze veilig waren aangekomen op de plaats van bestemming na de overtocht met de boot en de eerste autorit aan de linkerkant van de weg.
Dat is niet de enige wijziging. Ze moeten nu ook in ponden gaan betalen.
Toen Ana 3 jaar geleden bij ons kwam wonen, was het binnen de kortste keren raak met een stevige natuurijsperiode. Vanuit de bergen van het prachtige Asturias kon ze ongetraind op natuurijs schaatsen!
Nog geen week daarna kon ik met een groep vrienden de Elfstedentocht schaatsen.
In het Verre Oosten hecht men erg aan de balans van Yin en Yang.
Bij het komen natuurijs, dan ook bij het gaan natuurijs. Een mooiere balans kan ik niet zo snel bedenken.
En laten nu net op de dag, dat het in het noorden van ons land aardig gesneeuwd heeft, op www.weerwoord.be kansrijkere kaarten verschijnen.
Het zijn nog niet de kaarten voor een onvervalste winterinval, maar het ziet er toch beter uit dan tot nu toe deze "winter".
Hopelijk wil Koning Winter ons na de misbaksels van vorig jaar en die van de eerste helft van deze winter in de tweede helft wel het volle pond geven....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten