"Moest jij niet naar de Weissensee?"

De afgelopen weken heb ik diverse keren de vraag voorgelegd gekregen: "Moest jij niet naar de Weissensee?"

Nee, dat hoefde ik niet. Het afgelopen decennium was ik rijk bedeeld met studerende kinderen, dus het geld was er simpelweg niet. Ik kon natuurlijk niet bij mijn kinderen aankomen met het verhaal: "Jij mag niet studeren, want ik moet naar de Weissensee."
Zodoende bleef het bij de eenmalige Alternatieve Elfstedentocht op de Weissensee in 2005.

Inmiddels zijn we 10 jaar verder met 6 jaar schaatsen op rij op Nederlands natuurijs. Dus ik kan niet beweren, dat ik veel gemist heb. Sterker nog, soms was het juist beter om in Nederland te blijven. In januari 2013 hadden we heerlijk geschaatst op de Wieden.

Vanuit Blokzijl hadden we in de auto een druk SMS-verkeer met Oostenrijk. De volgende dag zou de Alternatieve Elfstedentocht op het kleine meer plaatsvinden op een baan van 4 kilometer. Met 1000 deelnemers betekende dit 4 meter per persoon....
Nadat wij omstandig uitgelegd hadden, wat voor heerlijke dag we hadden gehad in de Kop van Overijssel, kregen we een veelzeggend bericht terug: "Maar we zijn niet jaloers...."
Er is nog iets veranderd de afgelopen jaren: de 1000 rondjes van Leiden.

Ik merk aan mijn lichaam, dat ik een hersteltijd heb van een paar weken tot ruim een maand voor ik weer op het "oude" niveau van voor die 200 kilometer schaatsen terug ben. Vorige week donderdag had ik ineens mijn slag weer terug.
Of zoals Bert Raaphorst het gisteren uitdrukte: "Je hebt nu weer de krachtige afzet van het begin van het seizoen terug."
En dat klopt. Dit wetende kan de 200 kilometer op de Weissensee een eventuele Elfstedentocht in februari danig in de wielen rijden. En daarvoor is de Tocht der Tochten een dusdanig schaars goed geworden, dat je gewoon fit moet zijn als "It giet oan" weerklinkt.

Wat dat aangaat is de 1000 rondjes van Leiden uitmuntend geprogrammeerd. Slechts zeer sporadisch is de Elfstedentocht voor 16 januari, halverwege de winter, gehouden. Dit geeft het lichaam de kans om te herstellen. Met een 200 kilometer in Oostenrijk erbij ga je dan toch richting overtraining. Niet doen dus. Je moet als duursporter ten allen tijde voorkomen, dat je roofbouw op jezelf pleegt.