Rode maan

Gisteren heb ik in totaal 53 kilometer gefietst in de vrieskou en 's middags in temperaturen een stukje boven het vriespunt. Eerst op weg naar mijn werk en weer terug, later naar de Leidse IJshal aan de Vondellaan en tenslotte naar Koudekerk.
Op het spiegelgladde kunstijs aan de Vondellaan kwam Hans Post naar me toe. De kersverse penningmeester van de IJVL kwam me melden, dat het bestuur van deze ijsclub besloten had, dat we weer aan diplomaschaatsen gingen doen. Er waren nog veel oude diploma's over.

Een paar jaar lang hadden we ons hier niet aan bezondigd. Met mijn ervaring van bijna een kwart eeuw als schaatstrainer kon ik aangeven, dat bij de vrijdagmiddagen aan het begin en het eind van de Krokusvakantie altijd een aantal kinderen ontbreken, moesten we volgende week beginnen met het diplomaschaatsen. En daar we de start- en remproef nog nooit geoefend hadden met deze groep,moesten we dat gisteren doen. Het programma werd dus grondig omgegooid.
Met beide groepen deden we eerst de start- en remproef en aansluitend de slalom, zoals deze altijd gehouden was. Aan het eind hadden we gelukkig nog wat tijd voor tweelingtikkertje.
Om half 7 reed ik in de vrieskou naar huis, waar we stamppot boerenkool van de eigen volkstuin aten, alvorens Ada en ik op de fiets stapten voor een tocht met de koude noordoostenwind lichtjes tegen naar Koudekerk. Gisterenavond een zeer toepasselijke naam.

Behalve de sneeuwresten op de weilanden en de bevroren boerensloten zagen we in het oosten een opkomende rode maan aan de horizon. Deze leek veel groter dan gewoonlijk.

In Koudekerk konden we de jarige Annelies feliciteren. We werden bij de thee verrast met een mij onbekende lekkernij: Friese Oranjekoeken. Dat deze een roze glazuur had mocht niet deren. De Leidse bakker "Us Bertus" had iets bijzonder lekkers gemaakt. Ik kan het iedereen aanbevelen!

Tijdens de gezellige avond hoorde ik, waar het UWV een afkorting van was: U Wacht Voortdurend. Hoogst actueel met alle problemen met het uitbetalen van de bedragen voor het persoonsgebonden budget!
Om half 1 trokken wij onze winterjassen weer aan en fietsten met een fris windje in de rug weer op Leiden aan. Delen van de Rijn waren inmiddels dichtgevroren. Het is jammer, dat dit de laatste stuiptrekking van deze winterprik was.