De freonen fan de tongersdeitemoarn

Het schaatsseizoen zit er weer op. Om een beetje af te kicken, had ik een afspraak gemaakt met één van mijn trainingsmaten. Ik fietste langs de Leidse IJshal, waar een aardige berg ijs op de parkeerplaats lag. Vanmiddag wordt het een graad of 10, dus dan zal het aardig smelten, maar vannacht heeft het op klomphoogte licht gevroren.
Er staat al een week wind uit de noordoosthoek. Volgende week zou het zelfs nog wat kouder kunnen worden als deze weerkaarten in de betrouwbare termijn uitkomen.

Met deze luchtdrukverdeling hadden we in januari of februari gegarandeerd op natuurijs geschaatst. Maar ja, als hadden komt is hebben te laat.
Dat was ik niet, want ik was op tijd voor mijn afspraak. Of eigenlijk afspraken, want ik ging eerst naar de mondhygiëniste om het tandsteen te laten verwijderen, voordat de tandarts mijn gebit controleerde. Tja, dat krijg je in tijden van verkiezingen: dan wordt er aan kiezen veel aandacht besteed. Kennelijk had ik dat te weinig gedaan, want in een van de rechterkiezen zit een gaatje.
Ik mag dus over een paar weken terugkomen bij Arthur van Winsen, die trouwens gisteren voor het eerst van zijn leven had meegedaan aan de clubwedstrijden van de IJVL, die ik had laten schieten. Hij lijdt aan hetzelfde euvel als zijn patiënt: de korte afstanden.
Bij het weggaan kreeg ik iets mee fan de freonen fan de tongersdeitemoarn. Wie wil weten, wat dat betekent, zal het zelf op internet op moeten zoeken.

Denk nu niet, dat ik al klaar was met de controle van de tanden. Ik fietste vanaf de Oude Singel door naar Noord-Hofland, waar ik bij Van Vliet de tandwielen liet controleren. De laatste tijd had ik last van een tikje bij het trappen. De tandwielen bleken echter in orde, het probleem zit vermoedelijk bij de trapas. Donderdagmorgen breng ik mijn fiets, ga dan een stuk hardlopen en kan dan met een gereviseerde fiets weer op huis aan. Dan gaat de marathontraining echt beginnen met een rondje langs de Vliet.