De "Zes van Breda"

Vanmorgen om 9 uur fietste ik naar de Leidseweg in Voorschoten, waar ik bij Van Vliet mijn fiets afleverde om wat kleine problemen te verhelpen. Een van die problemen was een tik, die duidelijk hoorbaar was als ik trapte. Een lastig imagoprobleem. Andere fietsers, die ik inhaalde, mochten eens denken, dat ik een tik heb....

Terwijl de man van de echte Marja zich aan het sleutelen zette, liep ik naar de Sleutelstad met een paar schoenen en een scheenbeschermer in een kleine rugzak. Ik was op weg naar de Bakkersteeg, waar ik bij de schoenmaker deze materialen ter reparatie aanbood.
Ondertussen kon ik nadenken over deze onheilspellende krantenkop uit de Trouw van afgelopen dinsdag.

Dit heeft namelijk heel wat impact op mijn functioneren als coördinator van de "Krasse knarren" in de Leidse IJshal. Ik heb mijn handen al meer dan vol aan de "Twee van Breda". Constant moet je in de gaten houden, of Henk D. en Hans den O. niet ontsnappen.
Nu de heren benaderd zijn als opvolgers van Ivo O. en Fred T. maak ik me geen enkele illusie over de afloop van deze herzieningszaak. Komend schaatsseizoen zit ik opgescheept met de "Zes van Breda".

Wat dat aangaat heeft Mark Rutte het eenvoudig vergeleken met wat mij te wachten staat. Hij heeft straks te maken met de constructieve zes, terwijl ik constant in de gaten moet houden, of ik niet door iemand van het zestal uit Breda in de maling wordt genomen.

En dan zeggen ze, dat het leuk is om schaatstrainer te zijn....
Maar goed, ik heb de hele lente en zomer om me er mentaal op voor te bereiden. Om te beginnen met de training voor de marathon van Leiden, waarvan ik de eerste 10 kilometer er nu op heb zitten. Wellicht dat ik bij deze trainingslopen een ingeving krijg hoe ik om kan gaan met de streken van Linke Loetje en zijn vijf kornuiten.