Om een uur of 11 zaten we in de regen in de auto naar Chipstead en Hooley, waar we bij de eerste plaats een rondje om de kerk maakten en bij de tweede bij een boerderij inkopen deden voor het avondeten.
Een lange, vrij steile afdaling volgde naar Reigate. In dit leuke Engelse stadje wandelden we ruim een uur rond, terwijl de bewolking wat begon te breken.
De winkelstraat had veel lokale winkels. Kom daar maar eens om in Nedeland. Vanaf deze hoofdstraat wandelden we naar the Castle ground.
Daar waar vroeger het kasteel van Reigate stond, lag nu een stadspark.
We wandelden via een andere weg naar de auto terug.
Over allerlei landelijke wegen door het heggenlandschap met leuke dorpjes reden we naar Charlwood, een plaatsje met veel oude huizen. Tegenwoordig noem je zo'n dorp authentiek.
Over een public footpath wandelden we naar de kerk uit 1080, die open was vanwege Good Friday. Zo konden we de robuuste Normandische kerk ook van binnen bekijken.
We wandelden door de heuvel op over een nat voetpad. Heel toepasselijk zagen we gele Paasroosjes bloeien langs het pad tussen de weilanden.
Bij gebrek aan een bankje aten we het brood met tortilla gezeten op een opstapje over een hek, dat was ingestort. Met een gevulde maag klommen we verder.
Door een sanitaire stop lag ik wat achter op het modderige pad. Bij de vijfsprong bovenop de heuvel zag ik mijn metgezellen niet meer. Ze hadden zich verstopt achter een muurtje. Zoiets zou ik nou nooit doen!
Nadat ik de drie doerakken gevonden had, daalden we de heuvel af langs de weg naar Charlwood, terwijl je om de haverklap een vliegtuig vanaf Gatwick zag vertrekken.
Door het dorp met zijn prachtige cottages met dito tuinen kuierden we op ons gemak over voetpaden en grasvelden tot we weer bij de auto terug waren.
Hiermee reden we naar de windmolen uit 1740, die in 1988 verplaatst was naar een diep in het dal gelegen weiland. Niet bepaald een plek, waar je veel wind vangt.
Daar het inmiddels half 4 was geweest, reden we over de M23 naar Caterham terug. Een juiste keuze, want nadat het vrijwel de hele dag droog was geweest, begon het weer te regenen, toen we thuis waren.
Ik had tijd om schuddebuikend van het lachen "Rare kostgangers" uit te lezen, voordat we aan tafel gingen voor de aardappels met wortel en broccoli en gebakken bacon. Het was heerlijk. Ook de twee lokale biertjes smaakten ons goed.
Na de vaat begonnen we aan "Ticket to ride", een uitgebreide variant op "Trans-America".
.jpg)
Een leuk spel. Pas aan het einde is duidelijk, wie er wint. Bij ons was het zelfs een fotofinish. Ana klopte Siebe met 1 punt verschil.
Om een uur of 12 zochten we de slaapbank weer op voor een diepe nachtrust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten