Schaatssprongen, schaatsstappen en elastieken

Op weg naar de droogtraining moest ik nog ergens een kaart posten, waarna ik doorfietste naar de Herensteeg, waar ik in "La Bota" een tafel voor 4 personen wilde reserveren.
"We reserveren niet voor 4 personen", zei het meisje achter de bar.
"Dat geloof ik niet. Ik regel het wel even met de baas", antwoordde ik en inderdaad, met Michel Versteegen was het in een seconde geregeld. Altijd handig als je trainingsmaten van elkaar bent.
Buiten kwam ik Jan Versteegen met zijn vrouw tegen. Het lijkt wel of we midden in het schaatsseizoen zitten.
Bij het clubgebouw van Swift waren we met zijn tienen voor de droogtraining van de IJVL. Vandaar liepen we naar het oude vertrouwde grasveld midden in Cronesteyn.
Jos Drabbels had een gevarieerde training in elkaar gezet met eerst een blok van 16 oefeningen met tussen elke oefening 200 meter lopen. Er zaten diverse schaatssprongen in. Met het oog op de nog niet volledig herstelde achillespees koos ik voor de milde variant: schaatsstappen.
Voor de rest zaten er de gebruikelijke rompoefeningen bij zoals opdrukken, buikspieroefeningen en balansoefeningen.

Eén van de oefeningen was op 1 been een seconde of 5 diep in de schaatshouding stil blijven staan.
"Je staat dan als een huis", kregen we van de trainer te horen.
Ik voelde echter mijn standbeen iets minder stabiel staan: "Maar dan wel een huis in Groningen!"

Het tweede blok betrof de elastieken. Deze werden aan de houten brug vastgemaakt, waarna we schaatsstappen moesten maken in de elastieken. Een zware oefening, waarbij je na de in totaal 80 stappen je benen wel gaat voelen. Hier wordt de basis voor de winter gelegd.

In tweetallen moesten we bochtstappen doen. Samen met Frank Damen deed ik de bocht linksom en, een stuk lastiger, ook rechtsom. Doordat je tegengehouden werd door je trainingsmaat, kon je veel dieper zitten dan je gewend bent.

De afsluitende sprints in de elastieken liet ik met het oog op de achillespees maar schieten. Het ging beter dan vorige week, dus ik moest geen enkel risico nemen met het herstel.
Na nog een rondje van 600 meter in Cronesteyn liepen we terug naar de kleedkamers van Swift voor een verkwikkende douche. Ondanks het laten schieten van de sprongen had ik een prima training gehad op deze trainingsavond met heerlijke temperaturen om te sporten.