Strandstoelslalom en andere geneugten

De eerste maandag van de maand gaan we met de droogtrainingsgroep van de IJVL naar het strand van Katwijk voor een strandtraining. Voor mij was het de tweede keer, dat ik gisteren naar Katwijk afreisde, want 's ochtends was ik op weg naar mijn werk Dick van der Plas en Edwin Huge op de Cantineweg tegengekomen. Edwins fiets was keurig bepakt, want hij was op weg van Katwijk naar Spanje.

Om half 8 waren er 9 IJVL-ers aanwezig op het grote parkeerterrein in Katwijk-Noord. Hen van den Haak zou naar Scheveningen op en neer fietsen om aan de conditie voor het winterseizoen te werken, terwijl ik als trainer een gevarieerde strandtraining in elkaar had gedraaid.
Waar we vroeger standaard naar "Huis ter Duin" liepen en onderweg wat oefeningen deden, daar ben ik vorig jaar er toe over te gaan om op het brede strand van Katwijk te gaan trainen. Door de samenvoeging van de maandag- en dinsdagtrainingsgroep is het percentage duurlopers flink gedaald en daar moet je als trainer rekening mee houden. Door de dijk in het duin biedt het Katwijkse strand veel mogelijkheden voor kortere maar wel pittige oefeningen.

Eén ervan was de strandstoelslalom. In het mulle zand moet je dan op volle snelheid tussen de strandstoelen door slalommen. De oefening is veel zwaarder dan hij er uitziet. Dat geldt ook voor de piramide van 30 seconden, 1 minuut en weer 30 seconden statisch zitten en het op 1 been 10 seconden statisch zitten.
Uiteraard bieden de nieuwe duinopgangen tal van mogelijkheden om de oefeningen wat zwaarder te maken dan gewoonlijk: Steigerungen omhoog en, verrassend, ook omlaag, waarbij de piek in het midden moet liggen, omdat je anders in het prikkeldraad belandt.

Als schaatser moet je af kunnen zien, maar je moet niet gaan overdrijven....
Geheel tegen mijn natuur in, deed ik trouwens de door mij gegeven oefeningen niet voluit mee. Sinds zondag had ik een beetje last van mijn linkerachilleshiel.

Vermoedelijk zijn het toch de naweeën van de marathon van Leiden. Tijdens de training ervoor en tijdens de 42.195 meter hardlopen had ik er geen last van, maar toch speelde deze oude blessure toch weer een beetje op. In Fryslân hebben ze daar een mooie uitdrukking voor: "Op oud ijs vriest het licht."

Hiermee wordt bedoeld, dat oude kwalen snel weer terug komen. Het is nog geen achillespeesblessure, maar ik moet wel voorzichtig zijn. De meeste sprongoefeningen liet ik gisterenavond na het 1 keer voorgedaan te hebben, aan mij voorbijgaan.
Dat liet ik niet bij het traditionele afzakkertje in strandtent "Het Wantveld". Want dat is de kunst, die je als trainer moet beheersen: je moet telkens vernieuwen, maar wel met het behoud van het goede!