Blessuretijd

Gisterenavond kende de wedstrijd ADO Den Haag-PSV een wel heel bijzondere blessuretijd. Dat een keeper scoort is al bijzonder, maar met een hakballetje achterlangs is van uitzonderlijke klasse. Martin Hansen flikte het diep in blessuretijd..

Zelf heb ik in de jaren, dat ik zelf bij DIOS in Nieuw-Vennep voetbalde, slechts één keer meegemaakt, dat een keeper scoorde. Het was bij mijn weten bij de B-junioren. Fred van der Made, onze goalie, trapte tijdens de wedstrijd vanaf zijn zestienmetergebied hoog uit. Er stond een stormachtige wind in de Haarlemmermeer en de wind kreeg vat op de bal. Deze zeilde hoog door de lucht. De keeper van de tegenstander kwam uitgelopen naar de rand van zijn zestienmetergebied om de bal op te vangen. Deze kwam een meter of 5 voor hem neer en stuiterde met een grote boog over de keeper heen in het lege doel.

Vandaag had ik te maken met een andere vorm van blessuretijd. Degene, die de skeelertraining voor de G-schaatsers zou verzorgen, kreeg last van de rug. Na enig mailverkeer besloot ik om de training over te nemen. Ik was immers toch op de skeelerbaan in Leiderdorp.
Bij het naar Leiderdorp fietsen voelde ik al, dat de wind aardig was opgestoken. Dat bood perspectief voor een paar leuke "natuurijsoefeningen". Bij het aantrekken van mijn skeelers zag ik tot mijn stomme verbazing, dat de geblesseerde trainer toch op kwam dagen. We besloten de training samen te geven.
Zo had een zevental G-schaatsers 2 trainers, waarbij de een veelal vanaf de kant aanwijzingen gaf en de ander het voordeed en vaker meereed om al skeelerend nog wat aanwijzingen te geven. De training bestond uit Steigerungen met de wind mee, met een halve bocht op snelheid en met een hele bocht op volle snelheid. Voorts 5 tot 7 rondjes diep zittend tegen de wind in met korte slagen en met meewind rechtop en met lange slagen zo veel mogelijk rust pakken.
Ook oefenden we de zijwaartse afzet nog, voordat we de training afsloten met een viertal individuele starts. De tijd zat er weer op voor de G-schaatsers. Zelf sloot ik me om half 9 aan bij de groep van Tjeerd Siersma. Met een nieuwe variant op de valbeweging leerde ik weer een nieuwe oefening. Voordat je met je standbeen zijwaarts af zou zetten, moest je het andere been richting borst optillen. Daarna moest je het been net schuin voor het standbeen neerzetten op het moment dat je de valbeweging inzette. Tegen de wind in was het een stuk lastiger dan met de wind in de rug.

Met een slalom en een start sloten we deze training om 5 over 9 af. Zo hadden we toch maar mooi 5 minuten blessuretijd te pakken....