Waterloop

Terwijl de regen vanaf half augustus met grote regelmaat met bakken uit de hemel komt, ging ik vanmorgen naar de volkstuin lopen om de planten water te geven. En dat komt niet omdat wij ineens waterplanten zijn gaan kweken.

De verklaring voor deze tegenstrijdigheid is heel simpel: in een plantenkas regent het in de regel niet. Ik liep naar de volkstuin toe, daar ik zodoende het nuttige met het aangename kon verenigen.
Op de heenweg pakte ik een extra slinger via "Nellestein" mee. Onder een grauw wolkendek vertrok ik van huis en halverwege kreeg ik de eerste bui op mijn kop. Gelukkig duurde deze niet al te lang. Bui nummer twee kwam naar beneden, toen ik, hoe ironisch, de planten in de kas water aan het geven was. De regentonnen werden meteen weer bijgevuld.
Op de terugweg was ik van plan nog een extra slingertje mee te pakken, daar het lopen weer erg lekker ging nu de pijn in mijn rug nagenoeg weg was. Maar een blik op de donkere wolken vertelde me genoeg. Daar kwam een stevige jongen aan.

De extra kilometer liet ik derhalve achterwege. Ook zonder die stortbui was het al een prima waterloop.