Het was weer belachelijk warm voor de tijd van het jaar. De grauwe lucht begon na enkele dagen eindelijk te breken. Desondanks waren er 20 "Krasse knarren" naar de Vondellaan afgereisd, waar mede door de hoge luchtvochtigheid in de Leidse IJshal net als dinsdag het ijs wat sneller aansloeg dan gebruikelijk. Maar ja, waar de Jaap Edenbaan en de Uithof eruit lagen, daar konden we op de 200-meterbaan in de Sleutelstad gewoon schaatsen.
Wim van Huis, Richard Dieke en Fer Vergeer waren er vandaag voor het eerst weer bij. Ze konden het tempo prima bijhouden. Het leek net, alsof ze er vanaf het begin van het seizoen bij geweest waren. De gebruikelijke piramide van in totaal 125 rondjes werd zonder problemen afgewerkt in een stevig, maar niet te hoog tempo. Zolang iedereen het bij kan houden, is de snelheid goed.
Na de laatste sessie van 5 rondjes gingen we nog een rondje of 10 "mooi schaatsen" onder leiding van Wierd Wagenmakers. In een heel rustig tempo probeerden we aan onze techniek te werken door in Wierds slag te vallen. Langzaam schaatsen lijkt heel makkelijk, maar is o zo moeilijk. Alle technische fouten komen genadeloos naar voren.
In de kantine van de IJshal kregen we het tussen alle gein door van Koos van Schie een heel diepe levenswijsheid te horen: "Je hoeft geen geluk te hebben. Zolang je maar geen pech krijgt!"
Ik mag me gelukkig prijzen met dit zooitje ongeregeld!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten