Ik had beloofd om in schaatsoutfit naar de demonstratie in Amsterdam te komen en daar hield ik me aan, ondanks dat er regen en veel wind werd voorspeld. Nu heeft de sportkleding van tegenwoordig de prettige eigenschap, dat het snel droog is, terwijl windbrekers er voor zorgen, dat je betrekkelijk weinig last meer hebt van de tegenwind.
Zo fietsten Ada en ik om half 11 naar Leiden Centraal, terwijl we wisten, dat de afgesproken trein naar Amsterdam-Zuid niet reed. Het was erg handig van de NS om werkzaamheden te plannen, terwijl er een grote demonstratie plaats zou vinden. We reisden derhalve met een grote droep demonstranten in een overvolle trein naar Amsterdam Centraal, waar we door het mooie Mokum de tram naar het Museumplein namen.
Op het podium van cabaretier Dolf Jansen bezig met het vermaken van de duizenden mensen op het plein, waar in 1893 het eerste officiële wereldkampioenschap schaatsen gehouden is, dat door Jaap Eden werd gewonnen.
Naast cabaretier is Jansen ook nog een zeer verdienstelijk marathonloper en heeft hij met vaardige pen diverse boeken op zijn naam staan, waaronder enkele sportboeken.
Als goed bibliothecaris raad ik de boeken van Dolf Jansen natuurlijk aan.
Intussen wandelden wij naar de plek, waar de spandoeken met prachtige natuurfoto's uitgedeeld werden. Toevalligerwijze was dit in de buurt van een ijskar.
Terwijl het gelukkig niet al te hard regende, stelden wij ons op aan de rand van het Museumplein.
Met schaatsen om mijn nek hield ik het spandoek met de foto van schaatsen op De Kaag vast.
Na 12 jaar konden we op een schitterende dag met berijpte bomen, riet en weilanden voor het eerst in 12 jaar weer schaatsen op de Kagerplassen. Niet voor niets prijkt deze foto op de cover van mijn schaatsboek "Molen- en Merentocht".
Ik was trouwens niet de enige schaatser. Een duo uit Deventer liep in Noorse truien met Friese doorlopers en houten noren om de nek eveneens mee in de Klimaatparade. Maar ja, het verschil tussen min 1 en plus 1 is wel erg groot....
GroenLinks organiseerde de grootste wandelende fototentoonstelling met al de climatemoments die de afgelopen maand waren ingestuurd met naast de 15 grote spandoeken nog tal van foto's op A3-formaat.
Mijn complimenten trouwens voor de organisatoren van Mijn Climate moment. Alles was keurig geregeld!
Het duurde vrij lang, voor we konden vertrekken voor de demonstratie door het centrum van Amsterdam. De kop van de stoet had het Weteringcircuit al bereikt, toen wij eindelijk konden gaan wandelen. Ik schat in, dat wij ongeveer halverwege de stoet liepen.
Met zo'n 7000 andere bezorgde burgers liepen we via het Rembrandtsplein langs het Rijksmuseum weer terug naar het Museumplein.
Het woord is nu aan de politici, die in Parijs afspraken moeten gaan maken om de CO2-uitstoot te beperken. Eindelijk, zou je zeggen, want de problemen zijn er groot genoeg voor.
Na het ontbinden van de demonstratie mocht ik het spandoek meenemen naar Leiden. Na de treinreis fietste ik naar de Leidse IJshal toe, waar de ijsmeester niet aanwezig bleek te zijn, maar ik vermoed, dat Jan van Rijn vast wel een plekje weet te vinden om dit mooie spandoek op te hangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten