Rekken en erbij blijven

Gisterenavond was het voor mij alweer de laatste keer, dat ik dit seizoen als trainer van de G-schaatsers op mocht komen draven dit seizoen. Daar de meesten van ons op zaterdagavond met enige regelmaat andere afspraken hebben, wordt het G-schaatsen gedragen door een viertal trainers met enkele reserves achter de hand.
Bij aankomst bij de Leidse IJshal zag alles er op het eerste oog gewoon uit, maar toen het tijd werd om van de kantine naar het ijs te gaan, kreeg ik in de gaten, dat Gerard van Tol er nog niet was. Daar de coördinator van het G-schaatsen van de IJVL er nog niet was, betekende dat, dat ik er in mijn eentje voor stond.
Een zeer pittige opgave, want de niveauverschillen zijn bij het G-schaatsen gigantisch groot. Kevin is een geduchte sprinter en hij rijdt me er op de korte afstanden vierkant uit. Aan de andere kant heb je Nel, die met een rekje schaatst.

Probeer hier maar eens een fatsoenlijke training bij te verzinnen, waarbij iedereen aan zijn trekken komt. En daar begon het al mee. Er was een drietal schaatsers, dat met een rekje wilde rijden. Probleem was, dat de deur, waarachter ze stonden, op slot zat.
Ik schaatste dus naar de ijsmeester toe, die net de Zamboni van het ijs had afgereden. Hij moest nog even een kraan dichtdraaien, voordat hij de sleutels zou halen om het hekje te openen. Intussen was Gerard gelukkig binnen gekomen. Hij moest iemand vanaf Schiphol afhalen, maar het vliegtuig had vertraging. Hij had naar een van de G-schaatsers gebeld, maar diens telefoon stond uit.

Nu Gerard er was, waren de rekjes zo geregeld. Het was nu dus letterlijk "Rekken en erbij blijven!"
Wie er ook bij bleef was Lenny Keur, die na een wedstrijdje tegen Kevin de rest van de training deze sprinter een privé-training gaf. Gerard had geen zin meer in tijdrekken en ging met de dames achter de rekken aan de slag.
Ik had zodoende de middengroep, waarbij Kobus Turk zich had aangesloten. Hij had last van zijn enkel gehad en wilde zoveel mogelijk op techniek schaatsen. Dat kwam mooi uit, want ik moest toch nog wel even wennen aan mijn nieuwe schaatsen. De ronding is immers weer net even anders en vooral in de bochten is het dan zoeken naar het juiste drukpunt. En dan kun je beter op techniek schaatsen dan om te proberen op volle snelheid te gaan rijden.
Er was trouwens een nieuwkomer bij het G-schaatsen. Colin is een volbloed Amsterdammer, die sinds kort in Leiden woont. Bij de IJVL hebben we er in ieder geval weer een enthousiaste schaatser bij.
De training vloog na de ietwat chaotische aanloop voorbij. Na afloop trakteerde Nel ter gelegenheid van haar verjaardag op gevulde koeken en stroopwafels, waarna we in de kantine onder het genot van een Texelse Skuumkoppe de komende G-schaatsdag op Flevonice met Barbara de Loor en Annamarie Thomas bespraken..