Het modewoord in de huidige tijd is flexibiliteit. Vooral werkgevers zijn er dol op. Van werknemers wel te verstaan.
Omgekeerd ligt het een tikkeltje anders. Met de enorme werkloosheid als ruggensteun wordt door de werkgevers een enorme flexibiliteit van hun medewerkers verwacht: "Je hoeft hier niet te werken!"
Zo is flexibiliteit vooral een eenrichtingsverkeer.
Nu ben ik van nature behoorlijk flexibel. Als je opgroeit in een gezin met 12 kinderen leer je al van jongs af aan om te geven en nemen. Deze jong aangeleerde mentale souplesse heeft me later veel profijt op geleverd. Niet alleen op het werk, maar ook in de sport.
Dit kwam mij gisteren weer van pas. Ik had een halve marathon gepland om zondag met Hans Boers te gaan lopen. Morgenavond kwam mijn trainingsmaat echter beter uit. Geen probleem. Ik gooide het programma gewoon om, zodat we dan samen het voormalige parcours van de Leidse marathon gaan lopen.
Daar het geen goed idee is om de dag voor een halve marathon een langere afstand te gaan lopen, schrapte ik de geplande loop van vanmorgen. In plaats daarvan ging ik boodschappen doen. Over flexibiliteit gesproken....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten