Neederland

Een referendum loopt vaak uit op een Neeferendum. Gisterenavond bleek, dat Nederland weer eens Neederland was.

Een blik op de uitslagenkaart laat zien dat in het overgrote deel van de Nederlandse gemeenten tegen het associatieverdrag met Oekraïne is gestemd. In slechts een aantal gemeenten is tot nu toe voor het verdrag gestemd, waaronder Amsterdam, Nijmegen, Groningen, Leiden en Wageningen.

Aan de vooravond van het referendum over het associatieverdrag met de Oekraïne, waarbij ik tot de minderheid der voorstemmers behoorde, werd bekend, dat de een Kamercommissie een referendumverzoek heeft afgewezen. Het burgerinitiatief over het kiezen van tv-maker Arjen Lubach tot Farao der Nederlanden wordt waarschijnlijk niet behandeld door de Tweede Kamer.

Terecht. Want ik zou een veel betere farao zijn!
Wekelijks rijd ik met de "Krasse knarren" in de Leidse IJshal tweemaal een piramide van 125 rondjes. Daar heb ik Arjen Lubach nog nooit op kunnen betrappen!

Mijn trainingsmaten kunnen er van getuigen: er is niemand, die de piramide zo vakkundig in het honderd laat lopen als de schrijver van dit blog.

Vooruitlopend op mijn benoeming tot Farao der Nederlanden heb ik me uiteraard ook bezig gehouden met het bij de kroning behorende lied.

Waar Willem-Alexander het moest doen met het matige "Koningslied", daar kiest Farao Toet-Ankh-Bertus I bij zijn inauguratie voor "Egyptian reggae".

Maar voor het zo ver is, moet ik nog wel de gewone taken blijven uitvoeren. Zo moest ik vanmorgen naar de volkstuin om de planten in de kas water te geven. Bij het ontbijt vroeg mijn vrouw of ik een brief in de wijk wilde posten.

In mijn TNT-pak voerde ik lopend deze taken uit, zodat ik mijn trainingsrondje van 10 kilometer volbracht.

Al lopend dacht ik na over de laatste rustplaats van een farao. Dat is heel toepasselijk een piramide. Dat wordt dan de eerste echte in Neederland.