Open dag

Was het gisteren al een koude dag, vandaag was het nog een tikkeltje kouder. Sinds april 1989 is het in deze tijd van het jaar niet zo koud geweest. Vannacht werden we zelfs een keer gewekt door kletterende hagel op het dak.

Het is deze dagen een graad of 8 te koud voor de tijd van het jaar.

Als we zulk weer in januari of begin februari hebben, spreken we over dagtemperaturen van 5 tot 6 graden onder nul. Zeker weten, dat we dan op natuurijs kunnen schaatsen op ondiepe wateren.
Normaal gesproken had vandaag de halve marathon op het programma gestaan, maar doordat ik deze afgelopen vrijdag al met Hans Boers gelopen had, was mijn agenda voor vandaag nog blanco.



Zodoende kon ik met mijn vrouw naar de open dag van mijn oudste broer. Kees heeft een collectie bijzondere bloembollen. Er zijn op zijn land maar liefst 2500 soorten te vinden. Vanaf de Leidse Studenten Ekklesia trapten we tegen de harde en koude noordwesten wind in naar Voorhout toe, waar we konden genieten van tulpen en andere bloemen in alle vormen en kleuren.





Aan het eind van de "winter" werd verwacht, dat alles vroeg in bloei zou staan. Door de kou in maart en april loopt de groei nu achter en zijn de laatste tulpen pas eind mei uitgebloeid.



De Bollenstreek blijft dus langer dan gebruikelijk kleurrijk en mooi. Of om de een maand geleden overleden Johan Cruijff te citeren: "Elk nadeel heb zijn voordeel!"



We namen afscheid van Kees, Erik en Bastiaan en verlieten dit prachtige bollenveld om in Voorhout bij "Welgelegen" een cappuccino en een warme chocolademelk te gaan drinken.


Zodoende reden we op weg naar huis precies tussen de buien door in het zonnetje. Met de wind in de rug schoten we lekker op, maar we reden wel een stuk langzamer dan Wout Poels, die tamelijk verrassend Luik-Bastenaken-Luik winnend wist af te sluiten. We waren te laat thuis om deze eerste Nederlandse zege sinds 1988 live te kunnen zien.

Maar eerlijk is eerlijk: Wout heeft de bloemen eerlijk verdiend! Wij hoefden er op deze open dag minder voor te doen.