Bikkelhard

Ondanks dat ik zelf nog maar een keer op de baan geskeelerd had de laatste maand, was ik aan de beurt om skeelertraining te geven aan de G-schaatsers van de IJVL. Daar ik ruim op tijd wilde zijn, fietste ik om kwart voor 7 naar de skeelerbaan in Leiderdorp.
Onderweg voelde ik wel, dat het behoorlijk wat kouder was dan gisterenavond. Het was behoorlijk druk op de baan, maar dat kon van mijn groep niet gezegd worden. Ik gaf training aan Kevin en Karin.
Het grote voordeel van een lage opkomst is, dat je de aanwezigen veel individuele aanwijzingen kunt geven. En het bood de gelegenheid om eens wat nieuwe oefeningen uit te proberen.

Zo legde ik op het rechte eind met de wind in de rug pilonnen vlak langs de buitenrand van de baan. Karin en Kevin hadden wel in de gaten, dat ik geen slalom op het programma had staan. In plaats daarvan moesten ze bij iedere pilon op het andere been rijden. Om het wat lastiger te maken, was de afstand tussen de pilonnen niet even groot. Dat was ook de bedoeling. Op een speelse manier leerden ze zo om korte en lange slagen af te wisselen in een onregelmatig ritme.

Daarnaast was er nog een variant. Een slag met links, een slag met rechts en dan tweebenig diep zitten, dan weer een slag met links enzovoorts en zo verder.
Verder kwamen de starts met meewind en met tegenwind aan bod en we sloten de training af met een stukje krachttraining. In tweetallen een rondje van 400 meter skeeleren, terwijl je een andere skeeleraar op sleeptouw nam.
Na de skeelertraining sloot ik me aan bij de groep van Tjeerd Siersma. De slotoefening was 4 rondjes, met op het ene rechte eind tweebenig slalommen en op het andere eind zo lang mogelijk op 1 been doorglijden, waarna er een estafette volgde op de kleine ronde.
De snellere groep deed hetzelfde, maar dan over een rondje van 400 meter. Bij het uitkomen van de laatste bocht ging Janina Wolf, de winnares van de 1000 rondjes van Leiden, onderuit. Maar deze Duitse bikkel is bikkelhard voor zichzelf.

Ze stond meteen weer op en maakte met een geschaafde en bloedende knie de estafette af.

De kniebeschermer was helemaal kapot. In het midden zag je een open gat van een paar vierkante centimeter!

Als ze geen kniebeschermers aan gehad had, zouden we haar zo met een gebroken knieschijf naar het Elisabeth Ziekenhuis aan de andere kant van de A4 hebben kunnen brengen. Zo zie je maar weer, dat je altijd de eigen veiligheid in het oog moet houden.

Anderzijds toonde Janina een echte Duitser te zijn: uit geslagen positie kwam ze in de laatste minuut terug....