Van een schouderklopje krijg je geen blessure

Eenieder, die me een beetje kent, weet dat ik erg geporteerd ben van mentale training. Ik werd vanmorgen aangenaam verrast, toen ik in de bijlage "Tijd" van Trouw een achttal lessen van Foppe de Haan kreeg voorgeschoteld onder de titel "Tevredenheid en topsport gaan niet samen".

Een aantal ervan wil ik hier weergeven, omdat ze bijzonder raak zijn.
Van een schouderklopje krijg je geen blessure.
"De docent sportieve recreatie, Peter Klos, was wars van competitie. Hij vond ons, zijn collega's, wel eens té prestatief. Van hem heb ik geleerd dat je van een schouderklopje geen blessure krijgt. Ik heb er misschien niet altijd naar gehandeld, maar het heeft zich wel in mijn achterhoofd genesteld. De meeste blessures komen echt niet door een schop of omdat je verkeerd landt, blessures komen bijna altijd door te veel spanning op de spieren. Een schouderklopje op zijn tijd kan ook die spanning wegnemen."

De wielrenner die achterom kijkt, wordt ingehaald
"Ik kan me best voorstellen dat je tevreden kunt zijn met je leven en de dingen die je doet, maar in de topsport bestaat tevredenheid niet. Lang geleden was ik aan het trainen, we deden ins en outs, zeven seconden rennen, zeven seconden wandelen, zeven seconden rennen en zo door. Hartstikkene zwaar. Toen begonnen spelers te zeuren. En ze moesten nog een keer en nog een keer, en ze bleven zeuren. Tot onze Surinaams-Nederlandse spits Hennie Meijer riep: "Bek houden, de tegenstander traint nóg harder."
Op heel basaal niveau is dat exact wat het is.
Op het moment dat je denkt dat je er bent, halen ze je in. De wielrenner die achterom kijkt, wordt ingehaald; wie de blik op de streep houdt, gaat er als eerste over. Jongens als Hennie zijn er te weinig in het voetbal van nu. Volgens mij lopen alle teams in Nederland daartegenaan. We hebben minder geld, de spelers gaan sneller naar het buitenland, de teams bestaan uit alleen jonge jongens die niet altijd weten hoe ze met tegenslagen moeten omgaan. Dan mis je in de kleedkamer iemand met een bepaalde senioriteit die zegt: "Kom op, doe normaal"."
"De beste beslissing die ik ooit heb genomen was trouwen met Geke. Wij hebben het hartstikkene goed samen."

Met het vervangen van de naam Geke door Ada kan ik me helemaal vinden in deze levensles van de ex-trainer van Sportclub Heerenveen.
Lees het hele artikel in Trouw door HIER TE KLIKKEN.
Wie ook iets begrepen hebben van mentale training zijn de voetballers van IJsland. Alleen al door de IJslandse haka, die een enorme onverzettelijkheid uitstraalt, staan ze mentaal al op voorsprong tegen de tegenstanders.

Want technisch mogen vrij veel tegenstanders behendiger zijn, mentaal zijn ze meestal niet opgewassen tegen teamgeest van de vinnige Vikingen.