De nota viel erg mee: £ 59,95. Hij had maar voor 1 nacht gerekend. We hadden 2 nachten verwacht. We gaven £ 20,- fooi, want doordat de fietsen en bagage veilig gestald waren, konden we probleemloos naar Siebe en Ana toe.
We waren net Una Road opgereden, toen Ada meldde: "Ik mis mijn zonnebril."
We fietsten terug naar "Poston Lodge" en Ada keek daar op de grond, waar we de fietsen hadden opgeladen.
Uiteindelijk zei zij: "Ik heb hem!"
De zonnebril stond op haar hoofd....
We fietsten Old Harwich, waar we om 9 uur bij de pont waren. De boot naar Felixstowe zou om 10 over 10 afvaren. Daar het vrij winderig was vroeg ik aan de baas van het café of hij wist, of de veerpont wel zou varen vanwege de hoge golven. We belden het nummer op de folder, die hij ons gaf. De ferry zou niet naar Felixstowe varen, maar wel naar Shotley.
Om 10 voor 10 werden we samen met 2 Engelse wandelaars the Stour overgezet en landden in Suffolk.
Vanaf Shotley namen we de niet al te drukke B 1456 over Chelmondiston naar Ipswich toe. We reden over een licht glooiende weg, zodat we lekker opschoten. In Ipswich was het wat meer zoeken, maar we kwamen keurig in het centrum uit, waar we bij Costa white coffee, hot chocolate 2 granola bar namen. Via een stukje wandelen door de winkelstraat kwamen we op route 1 uit.
Het was vanuit het dal van de Orwell een lange, maar niet al te steile klim naar Tuddenham St. Martin. Door een prachtig gebied daalden en klommen we naar Woodbridge. Hier kochten we bij Coöp wat brood en fruit, dat we in het zonnetje op een bank bij the Town Hall opaten.
Het plein was erg mooi.
We wandelden nog even naar St. Mary Virgin.
Deze kerk had de allure van een kleine tathedraal met gebrandschilderde ramen uit diverse euwen.
Met een stevige bodem in de maag trokken we verder naar Hasketon, waar we het trainingsjack uittrokken om over slingerwegen door een prachtig glooiend landschap via Dallinghoo en Charsfield naar Kettleburgh te trappen.
Zo kwamen we in Framlingham uit, waar net de eerste spetters vielen. We waren op zoek naar een camping. Het Tourist Office was gesloten, maar in de Coöp vonden we, dat er een paar waren bij Saxmundham. De eerste was in Sweffing, de tweede voorbij Rendham en de derde bij Saxmundham.
Langs het fraai gelegen kasteel van Framlingham reden we via Cransford naar Bruisyard Street aan de Alde. Deze rivier volgden we tot Sweffing, waar geen camping te bekennen was.
We verplaatsten ons naar Rendham, waar we bij "Carlton Meres" terecht konden. De receptie was gesloten. We werden doorverwezen naar de pub van dit Country Park. De barkeeper moest even bellen, maar uiteindelijk konden we voor £ 10,- terecht op het grote groene veld op de heuvel.
Helaas begon het net te onweren. Onder een afdak van het toiletgebouw wachtten we de bui af. Toen deze grotendeels was overgetrokken, zocht ik in de nadrup een drogere plek op het grote veld, terwijl Ada begon te koken.
Op het moment, dat ik de tent aan het opzetten was, begon het weer harder te regenen. Snel deed ik de buitentent over de binnentent heen. De binnentent was niet al te nat.
Ik werd geroepen voor het eten, toen ik de tent wilde inruimen. Onder het afdak aten we macaroni met broccoli, kaar en een tomatenprutje. Er was yoghurt met muesli toe.
Met de kilometerteller op 135.00, hetgeen vandaag 78 kilometer betekende, wandelden we na de vaat en het inruimen van de tent naar de pub op "Carlton Meres Country Park", waar we plannen maakten voor de route van morgen onder het genot van een drankje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten