Het was gisteren een tropische dag en met enige twijfel fietste ik op een zo schaduwrijk mogelijke route naar de skeelerbaan in Leiderdorp. Zou de skeelertraining wel doorgaan?
Welnu, voor de G-schaatsers was de training inderdaad afgelast vanwege de hitte, maar Tjeerd Siersma gaf gewoon skeelerles. Met een twaalftal andere skeeleraars begonnen we om half 8 in de hitte, maar naarmate de zon verder zakte, werd het steeds lekkerder op de baan.
Na een viertal rondjes rustig ingereden te hebben konden we ons uitleven op een van mijn lievelingsoefeningen: de Steigerung. Hier zit alles in. Je kunt technisch bewust rijden, doordat je heel langzaam begint, je accelereert en aan het eind zit je op je topsnelheid. Met 3 Steigerungen over 100 meter en 2 over 200 meter kwam ik wel aan mijn trekken.
Dat gold een stuk minder, toen we zeer korte bochten moesten lopen om een met pilonnen afgezette kleine cirkel. En om het nog wat lastiger te maken, moesten we daarna een acht skeeleren in en om de twee kleine cirkels.
Maar hoe vervelend deze oefening ook was, je liep de bochten daarna wel beter.
Met wat slalomoefeningen, lang doorglijden op 1 been en een aantal oefeningen met de bijhaal en de zijwaartse afzet besloten we de heerlijke zomeravond met een estafette over 1 volle ronde. De teams van 7 personen waren aan elkaar gewaagd. Ons team had net genoeg voorsprong om de slotrijdster van het andere zevental, Janina Wolf, voor te blijven. Duitsers plachten immers in de laatste minuut terug te komen!
Na afloop van de training zaten we met een achttal skeeleraars op het terras van de kantine, waar we onder het genot van een biertje of een ander drankje genoten van de prachtige zomeravond. Daarbij hadden we het over de Olympische Spelen en kwam de verliezersvlucht, een prachtig nieuw woord overigens, dat ook wel de losersvlucht genoemd wordt, ter sprake.
Kennelijk hebben Maurits Hendriks en de andere bobo's van het NOC-NSF nooit gehoord van het Oerhollandse "Samen uit, samen thuis". Een sporter, die geen medaille had behaald, werd onverbiddelijk op de verliezersvlucht naar huis gezet. Daarbij zaten diverse sporters, die op de vierde plaats geƫindigd waren. Zij waren de op 3 na beste mensen op deze aarde in die tak van sport en zij moesten gedwongen vertrekken in plaats van de andere leden van Team NL aan te kunnen moedigen. De falende bobo's bleven uiteraard wel in Rio!
Zo beklaagt Maurits Hendriks zich erover, dat Nederland een medaille minder had gehaald dan in Londen in 2012. Me dunkt, als je eigenhandig een geheide medaillekandidaat, die zich al geplaatst had voor de Olympische finale, naar huis stuurt.
De bobo's kunnen de komende jaren in de leer, waar ze bij toerschaatsers kunnen ervaren wat "Samen uit, samen thuis" betekent!
Dan kan Nederland misschien in 2020 de meest bijzondere Olympische medaille in de wacht slepen, de medaille voor vriendelijkheid: de Fair Play-prijs op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro. Die is gewonnen door de Amerikaanse Abbey D'Agostino en Nikki Hamblin uit Nieuw-Zeeland.
Thuis gekomen na een heerlijke trainingsavond zag ik op internet, dat "mijn club" Ajax in Rusland met 4-1 was afgedroogd door Rostov. De voetballers uit Amsterdam hadden hadden de verliezersvlucht op eigen kracht afgedwongen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten