Na een dagje Antwerpen was ik vanmorgen weer in de Leidse IJshal. In de 40 jaar geleden geopende Ton Menken IJsbaan kon je precies zien, waarvoor de kunstijsbaan destijds is gebouwd. De instuif voor kinderen is recreatiesport in optima forma.
Het was gezellig druk op de baan met 75 kinderen en ongeveer 15 trainers. Bij het inrijden op het spiegelgladde ijs werden Henk Distelvelt en ondergetekende op waarde geschat. Terwijl wij niet eens voluit reden, kregen we deze opmerking meer, die een kind tegen zijn vriendje maakte: "Kijk, dat zijn pas echt harde schaatsers!"
Samen met Jacob had ik op de binnenbaan een groep van 8 kinderen. Meer dan de helft was nieuw deze week, dus het lesprogramma werd hier op aangepast. De valoefeningen kwamen prominent naar voren, daar een tweetal kinderen al regelmatig tuimelden. Dan kunnen ze maar beter weten, hoe je moet vallen.
Het speelse element in de les waren de muziekinstrumenten. Met zitten achter een piano naar trompetspelen, dan weer naar de harp en via te trekharmonica naar de drums en de driftig zwaaiende dirigent: zonder dat de kinderen het in de gaten hadden, kregen ze een serie balansoefeningen!
We besloten de training met tikkertje. En dan zie je ineens een wonderbaarlijke genezing. Een jongen, die bijna een uur lang klaagde over pijn in zijn kuit, was daar van de ene seconde op de andere van verlost!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten