"Je drukt je heup te veel naar buiten!"

Vandaag zijn de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Deze gaan ook in Nederland niet onopgemerkt voorbij.

In ons land zou een kandidaat, die adviseert dat je een vrouw meteen in haar kruis moet graaien, direct worden afgeserveerd. In het land van de onbegrensde mogelijkheden kun je er dan nog een nek-aan-nek-race van maken.

Waar in the USA de temperaturen oplopen naar een kookpunt, daar was er vannacht in de lage landen aan de Noordzee sprake van temperaturen onder nul.

Met heerlijke frisse temperaturen en rijp op het gras fietste ik naar de Leidse IJshal aan de Vondellaan. De weg erheen was wat langer, want de busbrug naar het Morskwartier wegens onderhoudswerkzaamheden eruit was gehaald.
In de voormalige Ton Menken IJsbaan reed ik met de "Krasse knarren" de piramide van 25 kilometer op wederom spiegelglad ijs. Het ging in het algemeen redelijk, maar Gerrit de Mooij was iets opgevallen aan mijn bochtentechniek: "Je drukt je heup te veel naar buiten!"
Hij legde de vinger op de zere plek. Doordat ik me teveel focuste op veilig de bocht door te komen, zeker met hogere snelheid, had ik dit deel van de techniek de afgelopen tijd verwaarloosd.

In de rest van de training concentreerde ik me wat meer op de heupinzet. Af en toe lukte het goed, af en toe totaal niet. De komende tijd zal ik het moeten automatiseren. Weer automatiseren, want tot de valpartijen in het afgelopen seizoen beheerste ik dit kunstje.
Iemand zei ooit tegen mij: "Schaatsen is een denksport."

Hij had gelijk.