Kouwe drukte

Het was vannacht ondanks de mist in een groot deel van het land kouder dan gisteren. Voor onze omgeving gold dat niet, maar het had hier wel een graad gevroren.

Na het ontbijt fietste ik in de mist naar de Vondellaan, waar het bij de Leidse IJshal een drukte van belang was. Bij binnenkomst konden we niet in de ons vertrouwde kleedkamer 2, daar deze bezet was door ijshockeyers, die een vroege ochtendtraining hadden gehad. Wij weken uit naar kleedkamer 4.

Het was een stuk drukker op de baan dan dinsdag.

Bij het inrijden op de buitenbaan hoorde ik op de voormalige Ton Menken IJsbaan een klap achter me. Nu moet je al schaatsend nooit achterom kijken, want de kans is dan groot, dat je zelf onderuit gaat. Ik reed het rondje door en zag wat er aan de hand was: een van de trainers had een kind kind geschept vlak na de bocht. Beiden kwamen met de schrik vrij.

Zelf had ik met Jacob ruim 20 kinderen op de binnenbaan, waaronder een viertal meiden, die in de prepuberteit waren. In het begin deden ze gewoon mee, maar op een gegeven moment gingen ze tikkertje doen. Dan kun je 2 dingen doen: je kunt je gezag laten gelden en streng optreden, wat niet echt in mijn aard ligt, of je doet of je een vuiltje in je oog hebt. De meiden schaatsten en hadden plezier. En daar komen ze voor.


Ik liet de kouwe drukte dus achterwege en nam voor lief, dat ik sommige oefeningen 2 keer uit moest leggen. Uiteraard eindigden we de schaatsles met tweelingtikkertje en ik wist, wie ik daarvoor aan moest wijzen. Elk nadeel heb zijn voordeel....

Na de warme chocolademelk fietste ik een stuk op met Henk Distelvelt. Maandag 2 januari ben ik weer van de partij bij de schaatsinstuif in de IJshal.