Tien jaar wachten op applaus

Er bestaan niet zo heel veel films over schaatsen. Ik werd via een mailtje geattendeerd op de voorbereidingen voor de documentaire "Tien jaar wachten op applaus". Er loopt momenteel een crowdfundingactie om de financiering van deze rond te krijgen. Het gaat over een uitvinding die door de top van de schaatswereld altijd werd weggehoond. Een clubje jonge schaatsers blaast deze tegen de stroom in nieuw leven in, vol geloof in het onbekende. Deze onbevangenheid ligt ten grondslag aan een van de grootste sportrevoluties aller tijden: de klapschaats.

Eind jaren '80 raakt student bewegingswetenschappen Erik van Kordelaar gefascineerd door een uitvinding van zijn docent wiskunde, professor Van Ingen Schenau. Van Ingen Schenau houdt college over een zogenaamde klapschaats, waarbij hij grote beloften doet over te behalen resultaten, maar tegelijk verhaalt over het missen van erkenning door de schaats-top.
Erik is fanatiek schaatser en ziet zo'n innovatie wel zitten. Wanneer hij direct al zijn persoonlijke records aan flarden rijdt op de klapschaats, besluit hij het jeugdteam dat hij traint, ook op de klapschaats te zetten. Voor professor Van Ingen Schenau begint een baanbrekend wetenschappelijk project, Van Kordelaar en zijn ploeg beginnen aan een ware Odyssee, vol hoon en wantrouwen, maar met een prachtige afloop.
Pupillen André Vreugdenhil (16) en Raymond Barendse (15), en hun trainer Erik (inmiddels 27) zijn zich geen seconde bewust van het feit dat ze geschiedenis aan het schrijven zijn. Maar hun keuze voor een voor gek versleten schaats, zal de schaatssport voor altijd veranderen.
Met de hoofdrolspelers van die tijd blikken we terug op de deze voor de schaatssport belangrijke periode. Waar kwam hun durf en geloof vandaan? Wat voor tegenslagen kwamen ze tegen op hun pad, en welke conservatief denkende tegenstanders leerden zij kennen? Wat was de angst van de schaatswereld, en waarom liet doorbraak van de klapschaats zo lang op zich wachten?
Ieder vertelt zijn eigen deel van het verhaal, en samen vormen deze herinneringen een unieke vertelling van de ontwikkeling van de klapschaats. Bijzondere archiefbeelden uit zowel privécollecties als uit het nationaal archief, aangevuld met privéfoto’s en krantenartikelen, maken deze film een levendige vertelling, die de onbevangen kracht van jonge mensen illustreert, met een belangrijke sporthistorische ontwikkeling tot gevolg.

Nu was Erik van Kordelaar mijn eerste trainer bij de droogtraining van de IJVL in 1987, dus hij heeft een streepje voor bij me. Ik doe mee aan de crowdfunding voor € 50,-. Als 200 schaatsers dit doen, dan is de financiering rond en kunnen we gaan genieten van de film over de klapschaats, die het schaatsen zoveel aangenamer heeft gemaakt!
Laat ons niet tien jaar wachten op deze film....