Het kwam uit de buurt van de trapas van mijn fiets. Thuis gekomen begon ik eerst maar met het smeren van de ketting. Doordat de overheden rijkelijk gestrooid hadden met zout, zou een krakende ketting een mogelijke verklaring zijn.
Doch dat was het niet. Derhalve restte mij niets anders dan een fietstocht naar de fietsenmaker. Bij Van Vliet werd er naar gekeken. Het bleken de trappers te zijn. Deze werden vervangen. Het zou kunnen, dat het nog steeds de originele trappers waren, waarmee ik ruim 29.000 kilometer heb weggetrapt in nog geen 3 jaar tijd.
Op de terugweg in de Stevenshof zag ik een paar opgeschoten jongens op een ondiepe sloot langs het Stevenspark lopen. Ik waagde de gok en het hield mij ook. Ik fietste naar huis, trok mijn schaatskleren aan en reed terug naar het park, waar ik de schaatsen onder mijn langlaufschoenen aanklikte. Ook al reed ik in totaal maar een paar honderd meter, de eerste streken op natuurijs in 4 jaar tijd waren een feit!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten