Het was onbewolkt, er stond bijna geen wind en het zou een koude nacht worden.
Toen ik bij het naar bed gaan om 10 uur uit het achterraam keek, zag ik tot mijn stomme verbazing, dat de sloot achter de tuin al dichtgevroren was.
Op weg naar mijn werk zag ik dat dat voor de meeste sloten gold. Alleen de Rijn lag nog helemaal open. Tijdens mijn pauze zag ik, dat de ijsbaan van Boskoop vandaag open ging. Er was een laag water op asfalt gespoten, zodat er een ijsvloer van anderhalve centimeter lag.
Na gewerkt te hebben besloot ik om naar de Vogelplas te fietsen, ook al wist ik, dat deze flitswinter in het westen van het land morgen alweer voorbij zou zijn. Op het warmst van de dag fietste ik via de Wassenaarse dreven en de Horstlaan naar de Vogelplas toe.
Waar ik had gehoopt, dat dit ondiepe meertje grotendeels bevroren zou zijn, wachtte me toch een teleurstelling: de Vogelplas lag nog bijna helemaal open. Alleen de noordwesthoek tussen de rietkraag langs de Kniplaan en de boerderij, waar we altijd het ijs op stappen, lag dicht. Het water is dus nog niet genoeg afgekoeld om snel te kunnen bevriezen.
Dat gold niet voor de ijsbaan van Voorschoten. Deze lag helemaal dicht met prachtig zwart ijs. Uiteraard nog veel te dun en overmorgen is het al weer weg, maar op oud ijs vriest het licht. Hopelijk krijgen we de komende maand eens een keer een wat langere vorstperiode. Na 4 jaar wachten zijn we daar wel weer aan toe.
Thuis gekomen sleep ik mijn schaatsen. Na 5 keer schaatsles gegeven te hebben in de Leidse IJshal begonnen ze op sommige plekken bot te worden. Op de binnenbaan moet je, doordat je constant heen en weer schaatst, heel veel remmen.
Al met al was het met in totaal 40 kilometer fietsen in de koude winterlucht een prima trainingsdag geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten