Grutto's

Voor vanmorgen had ik een duurloop van ruim 6 kilometer gepland. Ondanks de hoge bloeddruk heb ik de marathon van Leiden nog niet uit mijn hoofd gezet, ook al zal het in dat geval een marathon in slow motion worden. Zondag heb ik al een proeve van bekwaamheid hiervan afgelegd.

De route liep langs de rand van de Stevenshof. Als rasechte polderjongen kan ik nog altijd genieten van een weids uitzicht. Dat kon op deze zonnige morgen ook volop. Mijn aandacht werd getrokken door een fotograaf, die met een forse telelens aan de slootkant zat. De natuurliefhebber in mij weet: "Opletten. Daar is iets bijzonders te zien!"
Ik stopte en werd niet teleurgesteld. Aan de overzijde van de boerensloot zag ik 2 grutto's rondstappen en met hun snavel in het grasland prikken om voedsel te zoeken.

(Foto: Hans Hillewaert)
Ik liep door tot de ijsbaan aan de Rijndijk. Daar de plaspillen hun werk nog grondig deden, zocht ik daar langs het spoor een plekje tussen de struiken, waar ik ongestoord kon wildplassen.

Ik liep dezelfde route terug en bij het bewuste weiland telde ik, toen ik rustig stilstond, maar liefst 6 grutto's. En wat doet de overheid? Die willen Rijksweg 11 West aanleggen dwars door dit broedgebied van deze bedreigde nationale vogel van Nederland!

Langs de Schenksloot kwam mijn ex-collega Peter Nierop me tegemoet gelopen. Hij was degene, die me in november 1979, toen ik net in Leiden woonde, meenam naar de Ton Menken IJsbaan. De gevolgen zijn bekend....

Thuis gekomen van deze zeer natuurlijke loop, douchte ik me en na het aanzetten van de laptop ontving ik een mailtje met dit In Memoriam van Kees, die ook een echte natuurliefhebber was.

Helaas is mijn oudste broer er niet meer. Hij mag nu samen met Fia de bloemen in de hemel gaan verzorgen.