Wekelijks was bij de meeste strips in het tijdschrift in of onder het laatste plaatje te lezen: "Wordt vervolgd".
Toen ik in 1979 naar Leiden verhuisde, werd ik lid van Amnesty International. Maandelijks kreeg ik vanaf die tijd het tijdschrift "Wordt vervolgd".
Gisterenavond bekroop mij na de zoveelste avond op het gemeentehuis van Leiden datzelfde gevoel: wordt vervolgd.
Gek genoeg begon dat al, toen ik om half 4 naar het Stadhuisplein fietste. Net als 2 weken geleden pakten donkere wolken zich samen in een broeierige atmosfeer.
Bij het gemeentehuis aangekomen bleek de vergadering verzet te zijn naar 5 uur. We hadden dus nog een uur, voordat we op de publieke tribune plaats konden nemen. Ik wandelde met de geboren en getogen Venneper Jan Pieter Tensen naar boekhandel Kooyker, waar ze het boek "Vennbahn-Radweg" helaas niet hadden.
Maar gelukkig hadden ze wel de "Radkarte Elsass Süd", ook een gebied, waar ik deze zomer met mijn vrouw wil gaan fietsen.
Op het terras op het Stadhuisplein dronken we wat, voor we naar de vergadering zouden gaan. Een serveerster kwam ons melden, dat er slecht weer op komst was. Gelukkig was het nog droog, voordat wij de toren van het gemeentehuis beklommen om op de publieke tribune plaats te nemen.
Daar volgde een lange zit, omdat voorafgaand aan het agendapunt over de 3 sportaccommodaties het net zo enerverende Witte Singel/Doelencomplex op de agenda stond, waarbij voor de nieuwe campus van de Universiteit van Leiden 58 woningen uit de jaren '80 gesloopt moeten worden.
Het lag in de lijn der verwachting, dat dit punt wel eens uit zou kunnen lopen, daar niet iedere dag meer dan honderd mensen te horen krijgen, dat ze hun huis op termijn zullen moeten verlaten. En aldus geschiedde. Om kwart voor 7 was het agendapunt, na een subtiel politiek steekspel over en weer tussen de diverse fracties, eindelijk klaar.
De opgekomen schaatsers gingen er even goed voor zitten, maar gezien de tijd schorste burgemeester Henri Lenferink de vergadering tot 8 uur. Nog langer wachten dus. Daar het inmiddels wel tijd was om te eten, wandelde ik met ijsmeester Jan van Rijn, Dennis van der Geest en Ton Scholtes naar "La Bota".
Dankzij de Leidse Scratchdagen wist ik uit eigen ervaring, dat je hier snel kon bestellen, terwijl het eten prima smaakt. Terwijl wij zaten te eten barstte de volgende bui los. Diverse gasten, die op het terras zaten, kwamen met hun bord naar binnen.
Door de mooie Leidse binnenstad wandelden we terug naar de Breestraat. Ton en ik haalden onze fiets uit de stalling onder de Waag, daar deze om 9 uur sloot en we toch graag fietsend naar huis wilden.
Op het stukje van de Waag naar de Koornbeursbrug, waar we de fietsen droog konden stallen, kwamen we in een nieuwe bui te zitten. Op de publieke tribune zaten we in ieder geval droog. Nadat Wil Sorel als raadslid voor Leefbaar Leiden was geïnstalleerd, volgde de stemmingen over het Witte Singel/Doelencomplex. Omgeven met wat mitsen en maren mag de universiteit de campus gaan bouwen.
Om half 9 begon eindelijk het agendapunt, waarvoor we waren gekomen: IJshal "De Vliet". Het was een combinatie van een politiek steekspel in combinatie met een herhaling van zetten.
De voornaamste kemphanen waren Mart Keuning van de ChristenUnie, die volledig achter de komst van de nieuwe ijsbaan stond en aan de andere kant Juliëtte Gillisen van de VVD, die er met een gestrekt been inging en met een motie kwam, waarin deze kunstijsbaan niet gebouwd zou gaan worden, als op 1 januari 2018 de omliggende gemeenten niet 40% van de kosten van een 250-meterbaan voor hun rekening zouden nemen. Indien dit inhield, dat de Leidse IJshal aan de Vondellaan zou moeten sluiten, dan was dat maar het geval. Dan maar geen kunstijsbaan meer in Leiden.
Met het oog op de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 was deze vergadering wat dat betreft heel verduidelijkend. De schaatsers uit Leiden hebben niets te zoeken bij de VVD en de Partij voor de Dieren, die ons niets te bieden hebben.
Wethouder Paul Dirkse had wat dat aangaat een makkelijke avond. Vrijwel alle partijen steunden hem met zijn Scenario 4: Combibad en IJshal en Topsporthal met 2000 stoeltjes inclusief gymvoorziening Leonardo. Temeer, daar de ontmoeting tussen de wethouders van Sport van Leiden en de omliggende gemeenten afgelopen maandag positief verlopen waren.
Wat dat aangaat droeg deze vergadering bij voorbaat een anticlimax in zich. In het najaar, vermoedelijk in oktober, mogen we weer opdraven als bekend is, hoeveel de omliggende gemeenten bij willen leggen voor een 333-meterbaan. Het was dus een besluit met "Wordt vervolgd".
Na afloop van dit punt praatten we buiten nog even met een paar raadsleden, die een schorsing van de vergadering gebruikten om een luchtje te scheppen. Allen bezwoeren mij: "Die ijsbaan komt er!"
Wie ben ik om daar tegenin te gaan.
Met Jeroen Straathof en Jan Pieter Tensen nam ik nog een afzakkertje op het terras op het Stadhuisplein, voordat ik om 10 uur naar huis fietste. Ik moest nog aardig doortrappen om binnen te zijn, voordat de volgende onweersbui losbarstte. Ook daarvoor gold: wordt vervolgd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten