El Cidloop

Rodrigo Díaz de Vivar was een Spaanse ridder, die beter bekend onder zijn bijnaam El Cid Campeador of kortweg El Cid.

Na zijn dood zijn de daden van Rodrigo vereeuwigd in het heldendicht "Poema del Cid".

Een sterk geromantiseerde figuur van El Cid werd het onderwerp voor talrijke gedichten, romans en toneelstukken. Het beroemdste toneelstuk was de Franse tragi-comedie "Le Cid" van Pierre Corneille uit 1636. Hierop is de gelijknamige opera van Jules Massenet uit 1885 gebaseerd.
Een verfilming kon uiteraard niet uitblijven.

In Leiden is deze week de El Cidweek. Het is de afkorting van Enige Leidse Commissie Introductie Dagen. In het kader hiervan komen duizenden nieuwe studenten naar de Sleutelstad toe. Daar niet voor iedereen meteen een studentenkamer beschikbaar is, is er gezocht naar plaatsen, waar de nieuwkomers kunnen slapen. Een van deze tijdelijke "hotels" is de Leidse IJshal.
Daar ik nieuwsgierig was, hoe dat eruit zag, liep ik vanmorgen naar de kunstijsbaan aan de Vondellaan, waar we over anderhalve maand weer 3 of 4 keer per week schaatsen.

Door de ingang liep ik naar binnen en praatte eventjes met een van de organiserende studenten. De vloer was bezaaid met luchtbedden en slaapzakken. Dit herkende ik van de protestfietstocht langs de Waddenzee uit 1978, toen wij ook vaak in sporthallen sliepen.

Het verhaal van de student van een snurker, die de halve IJshal wakker hield, kwam me bekend voor. In iedere lichting studenten is wel een rare snurker te vinden. En anders zijn er wel de "stappers", die halverwege de nacht binnen komen en die dat niet al te stilletjes doen, hetgeen ook gezegd kan worden van sommige vroege vogels. Nee, voor een goede nachtrust moet je niet in een sporthal zijn.
In de regen vervolgde ik de rest van de loop van 7 kilometer. Het was dit jaar een natte Sint-Margriet.