De Vuelta a España is een week oud. In de Top-10 kom je een hoop namen tegen, die je daar verwacht. Er staat 1 Nederlander in de top van het algemeen klassement. Jetze Bol is de beste Nederlander. Voor velen is dat een volslagen verrassing. Voor mij niet.
Jetze Bol was namelijk al regelmatig de beste Nederlander. In 2009, 2011 en 2015 won hij Olympia's ronde van Nederland, de zwaarste meerdaagse wielerkoers voor amateurs. Geen andere renner won deze wedstrijd vaker. Dan moet je toch wat in je mars hebben!
In de beginjaren van Bol reed mijn zoon Siebe ook in het amateurpeloton mee, waarin hij ook tot 2 keer toe Olympia's ronde uitreed. Het talent van de man uit Avenhorn was mij dus niet ontgaan. Desondanks kon hij zijn belofte bij de profs nooit inlossen. Toen hij eenmaal prof was, 5 jaar geleden, volgde pech op pech. Zodoende kun hij zijn oude niveau nooit bereiken. Marijn de Vries schreef er in Trouw een prachtig artikel over.
Deze week ontbolsterde het talent van Bol eindelijk. Tot 2 maal toe zat hij in de beslissende ontsnapping in de Vuelta a España en tot 2 maal toe reed hij virtueel in de rode leiderstrui. Het mag dan virtueel zijn, het is lang niet iedere renner gegeven om in een van de 3 grote rondes virtueel in de leiderstrui te rijden. En dat voor een renner uit de kleine Manzana Postobon-ploeg uit Colombia, die met een wildcard was toegelaten tot de ronde van Spanje.
Op het moment, dat Jetze Bol een etappe wint of de rode trui echt over zijn schouders mag trekken, zal het me niet verbazen, dat hij dat met een wheelie doet. Dat kan hij namelijk erg goed.
Toen Siebe nog zelf in een Spaans amateurteam reed was hij bij een wedstrijd gaan kijken, waarin Bol reed. Op het moment, dat Siebe Jetze ontwaarde in een kopgroep, riep hij: "Hup, Jetze!"
De man uit de RABO-opleidingsploeg had in de bergen van Asturias geen aanmoediging in het Nederlands verwacht, laat staan van een Nederlandse renner, die hij kende.
De begroeting werd beantwoord met een wheelie.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten