Een zomer met een Januskop

De zomer van 2017 was er eentje met een Januskop, een zomer met 2 gezichten. Juni was extreem warm, juli uiterst wisselvallig en augustus grotendeels koel met een warm slot. De temperatuur kwam uit op 17,7 graden tegen normaal 17.0 graden. Landelijk viel in de zomer 245 millimeter, ongeveer het gemiddelde, waarvan juli 110 millimeter voor haar rekening nam. Lokaal viel er zelfs 225 millimeter. Hoe grillig wil je het hebben?

De twee gezichten zijn duidelijk terug te zien in de 31-dagen temperatuuranomalie. En dat zie je eigenlijk terug in het hele jaar. Qua weerbeeld vind ik de zomer veel weg hebben van die van 1980. Ook toen volgde op een warme juni een verregende juli met een herstel in augustus. De winter erop was een gemiddelde winter met een natuurijsperiode, vergeleken met die van afgelopen jaar. 1980-1981 had een Hellmanngetal van 39,9.

In deze tijd van broeikaseffect en klimaatverandering, dat ten stelligste wordt ontkend door de huidige bewoner van het Witte Huis, is dat al heel was.

Vergeleken met de jaren '80 is het veel moeilijker om te komen tot een "grote winter". De laatste koude winter met meer dan 100 Hellmannpunten dateert uit 1997. Zulke winters zie ik op dit moment niet zo snel meer komen. De hoop op een Elfstedentocht moet dus komen van een winter als 2012.

De komende jaren zal het moeten gebeuren, daar we afstevenen op een zonnevlekkenminimum.

Ik kijk al uit naar een winter met een Januskop!