Vanmorgen fietste ik voor de verandering weer een keer naar de Schelpenkade voor een bezoek aan de huisarts. Vanaf maart heb ik hem meer gezien dan in de afgelopen 30 jaar. De dichter Bredero zou zeggen: " 't Kan verkeren."
De plaspillen waren op, dus ik moest een nieuw recept hebben. Zodoende kon ik meteen mijn bloeddruk laten meten: 138 om 80.
"Dat is mooi stabiel", kreeg ik te horen.
Dat was in het voorjaar eigenlijk ook het geval, alleen lag deze toen vrijwel constant op 190. Maar met de lagere bloeddruk voel ik me toch comfortabeler.
Die stabiliteit zit eigenlijk altijd wel in me. Als sporter ben ik eigenlijk alleen goed in het lange duurwerk. Daar komt het aan om een vlak schema aan te houden. Uitschieters naar boven of beneden zitten er normaal gesproken niet bij. Of het nu om schaatsen, wielrennen of hardlopen gaat, je komt het verst als je één tempo heel lang vol kunt houden.
Stabiel rijden of lopen is saai. Maar ja, ik ben dan ook een saaie vent....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten