Sinterklaasloop

Het had 's nachts, en dat kon mij wel bekoren,
op klomphoogte ruim 5 graden gevroren.
Het gras en de bomen waren door de rijp wit
op het moment, dat ik aan de ontbijttafel zit.
Met de fiets reed ik naar Voorschoten station,
waar het ritje met Hans naar het Panbos begon,
waarbij de schaatsmaten hebben genoten
van het vliesje ijs op de boerensloten.
Om half 11 kwam het startschot van de Sint
en vertrok het vrij lange veelkleurige lint.
Door de vorst was het asfalt nog wat glad,
maar al snel kwamen we op een zandpad,
waar we al snel konden klimmen en dalen
en de benen naar hartenlust konden malen.

De duinvelden waren sprookjesachtig mooi,
want door de rijp bedekt met een witte tooi.
Het lopen ging lekker met een heel aardige vaart
bij de derde ronde lapte ik van de 5 km de staart.
Maar denk nu niet, dat ik er daarmee reeds was,
want aan het eind van dezelfde ronde werd ik ras
ingehaald door de winnaar van de Sinterklaasloop,
terwijl ook het zilver en het brons voorbij sloop.
In de slotronde had ik een mooi doelwit in zicht
en heb ik me op het inhalen van een IJVL-er gericht,
maar helaas was Gera van Duijvenvoorde
voor mij toch net een iets te hoge horde.

De poging strandde in het zicht van de haven,
maar na 48 en een halve minuut draven,
wandelde ik over het parcours een stuk terug
tot ik met Juul en Marit vlak achter mijn rug
op deze loop van de sportieve Sinterklaas
in hun slotronde kon aantreden als haas.
Jaap had al voorspeld, hij had goed in de gaten
dat ik een halve ronde extra lopen niet kon laten.
Voor de 1000 rondjes van Leiden over 2 weken
is de vorm van nu dus goed genoeg gebleken.
We gaan het zien of het publiek dan geniet
van de op schaatsen rondrijdende Rijmpiet!