Rust in de slag

Het was in alle opzichten rustiger dan afgelopen donderdag op de opkomst in de Leidse IJshal na. Het aantal "Krasse knarren" was net zo groot als tijdens de stormdag. Om het verschil in windkracht duidelijk te aanschouwen: zoek de 7 verschillen.

Met een peloton van 20 "Krasse knarren" was het wat rustiger dan we dit seizoen gewend zijn. De oorzaak hiervan was duidelijk: de Weissensee. Diverse trainingsmaten waren naar Oostenrijk vertrokken om op 1 kilometer hoogte te gaan schaatsen.

Hoewel het in het begin van de piramide af en toe flink hard ging met een peloton, dat met 29 kilometer per uur piekte, ging het toch in het geheel rustiger dan op donderdagen.
Dat kwam mij goed uit, want na de training van de G-schaatsers over de bochtentechniek, wilde ik dit doortrekken door met name in de bochten meer rust in de slag te krijgen. Dat lukte heel aardig. Nu deze lijn de komende 2 maanden doortrekken. Hopelijk kan ik in het resterende deel van het schaatsseizoen de teruggevonden rust in de slag automatiseren. En dat lukt toch beter als je niet hoeft te jakkeren, want dan ga je vaak harken.
Na afloop zat ik in de kantine naast Frits van Huis. Met mijn Elfstedenmaat praatte ik over allerhande zaken. Daar namen we rustig de tijd voor.