Een beginnetje is er al

Vannacht heeft het weer licht gevroren. Het is het begin van een heuse vorstperiode. Morgen valt de echte kou in. Transportkou, die ons in maart op natuurijs gaat brengen. Dat gebeurt niet zomaar. De laatste keer, dat ik in maart geschaatst heb op natuurijs, was in 1986, een paar dagen na de Elfstedentocht. Dat is dus redelijk zeldzaam te noemen.

Daar ik toch al 4 ochtenden vrij genomen had om schaatslessen aan kinderen te geven in de Leidse IJshal, was het maar een kleine moeite om de rest van de week vrij te nemen. Op mijn werk weten ze al, dat ik met natuurijs vorstverlet heb. Op grond van de eerste berichten had ik ingeschat, dat we maandag al op natuurijs zouden kunnen schaatsen.

De combinatie van zon, wind en iets te hoge middagtemperaturen tempert mijn optimisme een klein beetje.

Maar het is niet de vraag of, maar wanneer we op natuurijs rijden. Waarbij de gisterenmiddag nog dicht liggende ijsbaan van Warmond de hoogste ogen gooit als primeur.
Om alles een beetje in de gaten te houden, fietste ik naar het boodschappen doen bij "De Helianth" door naar de ijsbaan van Voorschoten. Deze lag om 11 uur weer helemaal dicht. Als het dicht blijft liggen, dan kan het heel snel gaan als de transportkou komt. Het water onder het ijs kan dan nog sneller afkoelen en aanvriezen.

Ik trapte door naar de Vogelplas. Ondanks de harde wind lag het grootste deel van de noordkant langs de Kniplaan aardig dicht. En dat ondanks de nog steeds doorstaande wind, die golven toverde op zo'n 80% van de Vogelplas. Een beginnetje is er. De wind zal een nacht weg moeten vallen, dan kan het snel gaan. Maar gezien de voorspellingen schat ik in, dat dit niet voor woensdag zal zijn.
Op de terugweg reed ik nog even langs de ijsbaan in de Stevenshof. Ook deze kleine ijsbaan lag weer helemaal dicht. Ik ga er derhalve van uit, dat we komende week hoe dan ook op natuurijs kunnen schaatsen, waarbij het de vraag is, of we op maandag of op dinsdag op natuurijsbanen kunnen schaatsen.

Voor het "echte" natuurijs denk ik, dat de Gouwzee wel eens sterk uit de bus zou kunnen komen. De noordoostenwind blaast stukjes ijs naar de dijk naar Marken. In december 2010 leverde dat een ijsplaat van 16 centimeter op, terwijl je in onze omgeving nog nauwelijks kon schaatsen.