Lange rechte polderwegen

Er wordt wel eens gezegd, dat het landschap het karakter vormt. Daar zou wel eens wat in kunnen zitten als je kijkt naar schaatsers uit de Haarlemmermeer. Gisteren werd Esmee Visser uit Beinsdorp Olympisch kampioene op de 5 kilometer, de langste afstand bij de vrouwen.

Is dit toeval? Ik denk het niet. Als je kijkt naar de schaatskampioenen uit de Haarlemmermeer, dan blijkt, dat zij uitblinken in de lange afstanden. De allereerste is Maus Wijnhout, die in 1956 een van de 5 winnaars van de Elfstedentocht was.

Bij het marathonschaatsen zie je een tweetal nationale kampioenen op de erelijst: Dirk Maarssen uit Rijsenhout en Peter Baars uit Nieuw-Vennep. De laatste won ook het Open Nederlandse kampioenschap op de Weissensee, waar de zoon van mijn nicht Jenny Breed ook eenmaal de Alternatieve Elfstedentocht op zijn naam wist te schrijven.

Daarnaast wist Venneper Marcel Pennings  ook nog eens 2 schaatsmarathons op zijn naam te schrijven.

Op een lager niveau, bij de 1000 rondjes van Leiden, werd de helft van de 8 edities gewonnen door een Venneper: drievoudig winnaar Jan Pieter Tensen en de eenvoudige Bert Breed.

Toeval? Welnee. Het heeft met 2 factoren te maken. De eerste ligt voor de hand. De lange rechte polderwegen. Als je in de Haarlemmermeer tegenwind hebt, dan heb je deze heel lang tegen. Bovendien waait het er eigenlijk altijd. Zodoende bouw je op de fiets iedere dag ongemerkt aan je doorzettingsvermogen.

En dat doorzettingsvermogen is de Haarlemmermeerder met de paplepel ingegoten. Na de drooglegging van het 30 kilometer lange meer moest alles vanaf de grond worden opgebouwd.  Het karakter van de Meerbonken is prachtig verwoord door J.W.F. Werumeus Buning in het gedicht "De ballade van de boer" in de zinsnede "En de boer hij ploegde voort".