zondag 11 februari 2018

"Uitstekend!"

Je hebt van die dagen, die helemaal volgepropt zijn. Gisteren was zo'n dag. Na een zeer goede nachtrust als gevolg van een dagje schaatsen in de frisse winterlucht op Flevonice, haalde ik bij "De Helianth" de wekelijkse boodschappen inclusief het zoutarme brood.
Op de terugweg haalde ik bij "De Tuinkabouter" een fruitmand op voor een van de "Krasse knarren", die vorige week met een snelheid van 33 kilometer in de Leidse IJshal tegen de boarding was geknald. Met diverse gekneusde ledematen zit schaatsen er voorlopig niet in.  Ik gaf de fruitmand af bij de IJshal, zodat deze bij de pechvogel terecht zou komen.
Thuis gekomen fietste ik met ons groente- en fruitafval door naar de volkstuin om dit in het compostvat te deponeren, waarna ik tijdens de lunch kon kijken naar de 3000 meter voor vrouwen. Alsof er sinds Sotsji niets gebeurd was ging het Nederlandse smaldeel gewoon door met winnen. Een compleet Oranje podium met wel een verrassende Olympisch kampioene.
Want zeg nu eerlijk: wie had nu verwacht, dat Carlijn Achtereekte Elfstedenheld Willem-Alexander van Buren en de immer goedlachse ijskoningin Maxima zou verslaan?
Ada en ik fietsten naar de Lokhorstkerk voor de repetitie van de Leidse Koorprojecten. Voor de pauze oefenden we de 3 stukken van "Navidad Nuestra" van, nu we het toch over Argentijnen hebben, Ariel Ramirez. Voor de eerste keer zongen we "La Huida", waarbij de bassen gesplitst waren.
Desondanks kregen we al snel van dirigent Wim de Ru te horen: "Uitstekend!"
Het spreekt voor zich, dat we het hier volmondig mee eens waren. Dat vonden we niet van het oefenen van "El Nacimiento" en "La Anunciación", want die waren nog wel voor verbetering vatbaar.
In de pauze gingen mijn vrouw en ik naar huis, want om half 4 hadden we een high tea met de Buijzen en dan is het wel zo handig, als je er bent om de deur te openen.
Met een huiskamer vol hadden we een gezellige middag, waarbij diverse mensen lekkere hapjes gebakken hadden. We sloten de high tea af met naar keuze pompoensoep of erwtensoep. Ik koos voor het laatste en nam 2 koppen snert.
Nou, dat heb ik geweten, toen ik ruim een uur later in de Leidse IJshal training gaf aan de G-schaatsers. Bij een oefening, waarbij je in tweetallen om beurten je partner een rondje op moet trekken, lopen je benen op een gegeven moment vol. Dat hoort bij die oefening. Maar dat de erwtensoep weer omhoog kwam, had ik niet in het lesschema opgenomen....
Gelukkig kon ik alles binnenboord houden, maar 2 koppen snert vlak voor de training is niet zo'n geslaagd idee. Je bent immers nooit te oud om te leren.
Nu we het toch over "eruit gooien" hebben: één van de G-schaatsers moest bij het pootje over plotseling uitwijken voor een G-schaatser uit Katwijk. Hij gooide er meteen wat verwensingen uit. Wat dat aangaat hebben G-schaatsers minder remmingen.
Dit voorval zorgde er voor, dat ik een deel van de training omgooide. In plaats van netjes de bocht lopen, liet ik hen een aantal oefeningen doen op zowel het rechte eind als in de bocht om mensen die je inhaalt te ontwijken. Over een paar weken gaan we met de G-schaatsers in het Olympisch Stadion in Amsterdam schaatsen. Dan zal het een stuk drukker zijn dan in de Leidse IJshal en dan is het toch handig als je weet, dat je naar rechts gaat als je je heup naar rechts duwt en naar links als je je linkerheup naar binnen duwt.
Zo kwam de bijna botsing uitstekend van pas!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten