We staan aan de vooravond van een licht winterse periode. Eergisteren zag het er nog wat serieuzer uit, maar de weersverwachtingen zijn wat bijgesteld ten nadele van de schaatsers. Desondanks had het vannacht toch al gevroren.
Na vanmorgen met mijn vrouw in regen en hagel boodschappen gedaan te hebben bij "De Helianth", waarbij we op de terugweg een flinke donderklap hoorden, fietste ik door naar station Voorschoten, waar ik met Hans Boers had afgesproken.
Bij aankomst bij het station werd het net droog, zodat we het juiste moment hadden uitgekozen om richting Kniplaan te lopen. Ons doel was een rondje Vogelplas. Na de brug over de Vliet gepasseerd te hebben liepen we over de Oostvlietweg langs de volledig vloeibare Vogelplas.
Niet dat we iets anders verwacht hadden, want de vorstinval moet nog komen. Bovenstaande pluim en ijspluim is nog de beste, die ik vandaag op weerwoord heb gezien. De komende week komt er ongetwijfeld een laagje ijs op het nu nog woelige water waarin watervogels zwommen. De vraag is alleen, of het ijs dik genoeg zal worden om schaatsers te dragen, die toch iets minder lichtvoetig zijn dan deze waggelende woerd.
Bij de manege sloegen Hans en ik linksaf en liepen door het voor een kwart gekapte bos naar het fietspad aan de oostzijde van de Vogelplas. Via de Kniplaan vervolgden we de route terug naar de Veurseweg, waar we in het bosje van Rosenburgh over de bospaden richting Velostrada renden. Langs de Engelse school kwamen we terug bij ons vertrekpunt. Ik fietste weer terug naar huis, waar ik me na de lunch heerlijk douchte.
Van Willem van Vliet kreeg ik een mailtje met de vraag, of ik vrijdag mee wil naar Flevonice. Daar het natuurijs vermoedelijk net te dun zal zijn, lijkt mij dat een prima alternatief.
De verwachtingen voor vrijdag zijn prima voor een dagje Flevonice.
Je moet kijken naar wat je hebt, niet naar wat je mist.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten