Toch voelde het een stuk kouder aan door de harde oostenwind. Met windkracht 6 was het bitter koud, toen ik om half 9 naar de Leidse IJshal fietste. Dat paste wel bij hetgeen op het programma stond: een Elfdorpentocht voor kinderen. Daarbij had ik twee taken. De eerste was samen met Willem van der Laan als voorrijder om de kinderen het parcours te leren kennen, de tweede was als baanveger bij de sneeuwhoop. De kinderen moesten daar doorheen baggeren. Ik moest de sneeuw daarna terug vegen.
In totaal waren er 175 kinderen naar de Vondellaan gekomen, waarvan ruim 100 daadwerkelijk meededen aan de Elfdorpentocht. Doordat het in de sneeuwhoop niet zo hard ging, had ik de beste plek. Ik kon zo zien, dat met elke paar rondjes de konen wat roder werden.
Na de thee in de druk bezette kantine fietste ik naar huis om samen met mijn vrouw naar Le lac d'oiseaux te fietsen. Daar aangekomen zagen we, dat het drukker was dan gisteren, maar ook, dat er langs de rand helemaal om het meer geschaatst kon worden. Le lac d'oiseaux was een stuk groter geworden!
Onder de bekenden op deze grote ijsbaan waren ook Jos Fugers en Frank Damen, die ik zondag in het Olympisch Stadion had ontmoet.
"Jos, Amsterdam profileert zich met de Coolste baan van Nederland. Maar dit is de Coolste baan!"
Een ereronde was er voor Bertil Govers, de bedenker van "Le lac d'oiseaux".Zo wisselde ik het schaatsen met trainingsmaten af met het uit de wind houden van mijn vrouw.
Nu heb je bij de Vogelplas altijd vogelspotters. Jaap Kroes spotte deze vreemde vogel.
Deze bontgekleurde ijsvogel is slechts zelden te zien op Le lac d'oiseaux. Alleen als de wateren voldoende gestold zijn, laat deze zeldzame vogel zijn gezicht zien.
Mijn vrouw verliet om half 3 het ijs. Wim Slootweg had al een paar keer het grote rondje op de Vogelplas gemaakt. Met hem als gids durfde ik het ook aan. De noordkant was heel hobbelig ijs als gevolg van bevroren golven. Door de harde wind in de rug was dit echter goed te doen. De zuidkant was gladder en het eerste stuk ook stevig. Het laatste deel moest je pal langs de rietkraag blijven rijden. Daarna volgde het zwakste deel: de oostkant tot voorbij de vogelkijkhut. Maar echt riskant was het niet. Ik reed daarna nog 4 rondjes. Dit is het echte natuurijsschaatsen.
Om half 4 was het uit met de pret. Ik moest voor de IJVL nog schaatsles geven in de Leidse IJshal.
Eerst fietste ik naar huis, waar ik wat mailtjes afhandelde met het oog op morgen. Het is nog maar de vraag, of het weer een ijsdag wordt.
Van mijn vrouw hoorde ik, dat een van mijn dochters op de Prinsengracht in Amsterdam was gefilmd.
In de IJshal bleek, dat er 15 kinderen waren, de helft van voor de voorjaarsvakantie. Daar Warmond op de eigen natuurijsbaan training had, mochten wij de buitenbaan gebruiken. Zodoende was er onverwachts een Coopertest voor alle kinderen van 8 minuten. Een leuke binnenkomer voor een nieuwkomer. Zij mocht op haar allereerste schaatsles meteen een Coopertest doen.
Om 7 uur was ik weer thuis. Denk nu niet, dat ik al klaar was. Na het eten moest ik nog 2 paar schaatsen slijpen om me daarna bezig te houden met het weer van morgen en met mijn blog.
Het maartwintertje loopt op zijn laatste benen. Het weerbeeld wisselt: komt de de vorstinval morgen al in onze omgeving, of toch pas zondag.
Hoe dan ook, we kunnen in ieder geval morgenochtend schaatsen op Le lac d'oiseaux.
Deze ijsvogel is ook weer van de partij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten