Om 8 uur werd ik wakker na een wederom droomrijke nacht. Ik douchte me en ging de vaat doen. De anderen volgden dit schone voorbeeld. Siebe haalde vers brood. Na het ontbijt wandelden we naar de markt van Las Vegas, waar we wat groente en fruit kochten.
Vlak bij huis kocht Ada na een viertal spijkerbroeken gekocht te hebben een exemplaar, dat haar als gegoten zat.
Na thuis wat gepakt te hebben, vertrokken we voor een toeristische route in de omgeving. Het was mooi weer. Zonnig met een aangename temperatuur. Over stille weggetjes reden we via San Cucao door een prachtige omgeving naar Santa Marina. Daar was een traditioneel dorpsfeest aan de gang. De muziek werd verzorgd door een gaitero en een trommelaar in Asturiaanse klederdracht.
In de feesttent kwam Ana diverse bekenden tegen. We bestelden een viertal Asturiaanse gerechten, die we aan een tafeltje met elkaar deelden bij agua, sidra en cerveza.
Aan het tafeltje naast ons zat een jongen van 3 jaar, die enthousiast aan het trommelen was. Hij had behoorlijk wat maatgevoel. Hij zocht contact met ons. Nou, dat lukte wel bij mij.
Hij ging steeds enthousiaster trommelen. Ik had er veel lol in en met gekke bekken maakte ik hem aan het lachen. Helaas is niet iedereen gesteld op jong muziektalent en een man van een jaar of 40 kwam arrogant melden, dat hij er last van had. Zodoende zwegen daarna de trommelstokken.
We verlieten de feesttent en terwijl Ana met een collega stond te praten, kocht ik bij een van de kramen een zelfgemaakte hanger met een Keltische triskel met een gitsteentje als middelpunt.
Via stille slingerweggetjes reden we door het dorpje Faes naar Teyera, waar we een rondje liepen door dit dorpje met veel gekleurde huizen en ruime tuinen, maar ook nog wat boerderijen. Daar het op een helling lag, had je ook nog een mooi uitzicht.
Via rustige weggetjes en het laatste stuk over de snelweg reden we terug naar Las Vegas. Als dank voor de leuke week gaven Ada en ik onze gastvrouw het Asturiaanse hangertje, dat blijkens het bijgesloten briefje het kwaad afweert.
We ruimden onze spullen al een beetje op, zodat we morgen op tijd zijn voor het vertrek naar Oviedo.
Ada kookte het avondeten. We aten aardappels met bloemkool en wortel met een sudderlapje erbij. Yoghurt met aardbeien vormde het toetje.
Na de vaat speelden we Carcassonne Plus. Doordat we nu 2 kaarten in de hand hielden er er 1 trokken, werd het veel meer een strategiespel. Siebe was de beste strateeg.
Om half 11 kozen we voor de juiste strategie met het oog op de terugreis: op tijd naar bed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten