Bert brengt vrolijkheid mee

Vanmorgen en een deel van de middag werkte ik in de bibliotheek van Rijnsburg. "De Burgt" bestond 5 jaar. 's Middags waren er allerlei activiteiten georganiseerd.
Zodoende kon ik pas om 3 uur naar De Engel fietsen, waar Ada al om 10 uur was om te helpen met het onkruid wieden. Een paar bedden uitgebloeide narcissen werden van het onkruid ontdaan, zodat er machinaal bollen gerooid konden worden.

Om half 4 ging ik een jaar of 45 terug in de tijd, toen ik bij mijn oudste broer Kees in de zomervakantie een vakantiebaantje had, die naast bollen rapen en pellen vaak ook bestond uit het onkruidvrij maken van bloembedden.
Dankzij het werk op de volkstuin was ik dat nog niet verleerd. Vooral perzikkruid kende ik nog goed. Welnu, ik had weinig instructie nodig om te weten, wat ik de komende anderhalf uur zou moeten doen.

Als arbeidsvitaminenkonden we luisteren naar het gezang van de veldleeuwerik.
Met Eric en Ada konden we twee bedden afmaken, waarna we naar binnen gingen. Daarna kon mijn neef zich volledig vinden in de uitdrukking: "Bert brengt vrolijkheid mee!"

Maar ja, dat krijg je met een geboortekaartje, dat hoge verwachtingen schept.

Daarna konden we ons op de literatuur storten. We aten en dronken bij de gezellige maaltijd, die Welmoed voor ons had bereid. Het gevoel was zoals is beschreven in de openingszinnen van "Akkerleven" van Hubert Korneliszoon Poot:

"Hoe genoeglijk rolt het leven
Des gerusten landmans heen,
Die zijn zalig lot, hoe kleen,
Voor geen koningskroon zou geven!
Lage rust braveert de lof
Van het hoogste koningshof."