"Mooier dan vanavond zal het niet worden!"

Het is een vreemd idee om skeelertraining te moeten geven, terwijl je zelf nog geen meter hebt geskeelerd. Toch was dat vanavond het geval. Voor de marathon van Leiden skeeler ik nooit. Dan focus ik me op het hardlopen.
Vandaag stond ik op het rooster om skeelertraining te geven aan de G-schaatsers. Het was heerlijk weer, toen ik naar de skeelerbaan van Leiderdorp fietste. 's Avonds om 10 uur was het nog ruim 16 graden.

Het was een heel verschil met de laatste keer, dat ik op deze baan geweest was. Op 28 februari konden we in een snijdend koude wind schaatsen op natuurijs.

Toen ik bij de ijsbaan aankwam kreeg ik te horen: "Mooier dan vanavond zal het niet worden!"
Deze skeeleraar had gelijk. Maar dat betreft het weer. Wat mijn skeelertechniek betreft is er nog heel wat ruimte voor verbetering.
Onderweg naar Leiderdorp kwam ik Jos Drabbels tegen, die met een groepje IJVL-ers vanaf "De Bult" in de polder zou gaan skeeleren. Ik reed 28 kilometer per uur op de fiets en Jos reed gewoon van me weg....

Die snelheid zal ik nooit van mijn leven bereiken, maar dat geeft niet. Ik ben tevreden met het niveau, dat ik bereikt heb. En zelfs dat zat er vanavond niet in.
Toch ging het niet eens zo heel slecht. Na een paar rondjes had ik de slag een klein beetje te pakken. Toch handig, als je iets voor wilt doen.
Toevalligerwijze bestond mijn groep uit 2 skeeleraars: Daisy en Kevin. Zodoende kon ik hen veel individuele aandacht geven met nadruk op rust in de slag, het terugsturen en de zijwaartse  afzet.
De tweede helft ging beter dan de eerste. Maar ja, ik ben dan ook een diesel.
Na afloop dronk ik een biertje met Wim Slootweg en Bertil Govers. We waren het er roerend over eens, dat het ijs op Le lac d'oiseaux momenteel onverantwoord dun was.