Salisbury

De laatste maanden staat het Engelse provinciestadje Salisbury flink in de belangstelling.

En dan niet voor de befaamde kathedraal of het nabij Salisbury gelegen Stonehenge.

Bij deze mythische steencirkel ben ik in 1977 geweest, toen ik op doorreis naar Ierland met Bas en Thea Warnink, Nel Arends en Joep Kapiteyn in onze hippiejaren deze wereldberoemde plek bezocht. Toen kon het nog!

Er zijn in deze omgeving trouwens meer magische monumenten.

Deze monumenten uit de prehistorie hebben de tand des tijds goed doorstaan. Maar blijkens de gebeurtenissen in en om Salisbury heeft de Koude oorlog dat ook. Als je het nieuws een beetje volgt, dan waan je je beland in een spionageroman van John le Carré.

Het begon allemaal in maart, toen de Russische dubbelspion Sergey Skripal en zijn dochter Julia met vergiftigingsverschijnselen in het ziekenhuis werden opgenomen.

Het bleek om een aanslag te gaan met het zenuwgas novitsjok.

Geheel in de stijl van de Koude oorlog liepen de gemoederen hoog op. Net op het moment, dat alles in rustiger vaarwater leek te zijn gekomen, werden 2 nietsvermoedende Britten, die in de verste verte niets te maken hebben met spionage en contraspionage, deze week doodziek opgenomen in het hospitaal, omdat zij in aanraking waren gekomen met novitsjok.

Het is jammer, dat Salisbury op deze negatieve manier onder de aandacht komt. Er is een veel betere wijze om dit te doen. Luister naar het symfonische werk van "Uriah Heep", een van de eerste lange muziekstukken, waarin een hardrockgroep samenwerkt met een klassiek 24 leden tellend blazersensemble. Ga dus genieten van "Salisbury".

De hoes past echter wel weer bij de Koude oorlog. Dat dan weer wel....