Deze is voor Dick

De halve marathon van Katwijk stond al heel lang omcirkeld in mijn agenda. En ik wist ook, in welke kleding ik zou gaan lopen: in een hardloopshirt van mijn vorig jaar aan kanker oveleden trainingsmaat Dick van Beelen.

Maar zoals zo vaak in het leven loopt het net even anders, dan dat je plant. Door het afhaken van Alphen aan den Rijn voor het meebetalen aan de 333-meterbaan koos ik er toch maar voor om in het shirt van de Leidse IJshal te gaan lopen.

Na vanmorgen in de frisse ochtendlucht boodschappen gedaan te hebben bij "De Helianth" met mijn vrouw, fietste ik om 11 uur naar mijn werk in de snel warmer wordende herfstlucht.
Op de Cantineweg zag ik een wielrenner uit een groepje van 6 man onderuitgaan, doordat hij uit moest wijken voor een grote zwarte hond, die onverwachts uit de duinen kwam rennen.

Op de Hoofdbibliotheek stalde ik mijn fiets, at en dronk ik nog wat en wandelde vanaf de Schelpendam naar de Boulevard, waar om 12 uur het startschot zou klinken.

Het was heerlijk loopweer en, heel bijzonder, aan de kust was het vrijwel windstil. Gevoegd bij het laag water was een goede tijd op deze zware halve marathon mogelijk.

Daar de 10 kilometer dit jaar was losgekoppeld van de 15 en 21 kilometer, kon je vanaf de eerste meter al meteen in je eigen tempo gaan lopen. Ik ging vrij gedurfd weg op een tijd van 1.45. De start vanaf  de middenmoot van het peloton bood in ieder geval de mogelijkheid om naar voren te "sluipen".

Het ging erg lekker. Tot mijn verbazing kregen we bij het binnenlopen van het Panbos te horen, dat de koploper er al aankwam. Na nog geen 5 kilometer waren we al op 2 kilometer achterstand gezet.
Maar dat kwam niet zozeer door ons, maar omdat Jan Boerman met 1.11.06 een geweldig scherpe tijd neerzette.

Het rondje door het Panbos ging erg lekker op de verende bodem, maar bij het lopen door de duinen viel de warmte in de najaarszon op je. Toch was ik dik tevreden over de 52 minuten bruto. Dit hield in, dat ik met 51 minuten netto op een schema van 1.47 liep. Niet gek voor de zwaarste halve marathon van Katwijk.
Bij de drinkpost nam ik een energiegel en 2 bekers water en liep over de golvende schelpenpaden naar Wassenaarse slag. Hier constateerde ik een licht verval. Een tijd van 1.48 was echter nog heel goed mogelijk op het redelijk harde strand langs de vloedlijn.
Er stond een licht windje van zee, die enige verkoeling bood. Naar mijn zin werd ik iets te veel ingehaald, maar ik liep nog steeds lekker op souplesse.

Het kan aan mij liggen, maar ik zag op het strand nergens de borden met het aantal afgelegde kilometers.

Zodoende was het lastig om te bepalen, of je het tempo vast kon houden of niet. Pas bij de 20 kilometer hadden we weer wat houvast.

De conclusie was, dat het niet meer zou lukken om onder de 1.50 te duiken. Het verval in de tweede helft was net even te groot.

Uiteindelijk kwam ik met deskundig commentaat van speaker Teun de Reede met voorwaarts gerichte schaatssprongen over de finish in een brutotijd van 1.53.10. Netto zou het een tijd opleveren van 1.52.24, waarmee ik in het algemeen klassement 242e van de 521 gefinishte lopers zou worden.  Bij de 55+-mannen werd ik 31e van de 82 "Krasse knarren".
Ik was ondanks de betere omstandigheden slechts anderhalve minuut sneller dan vorig jaar. Ik had de race niet goed ingedeeld.
Dat had de organisatie ook niet gedaan bij de inkoop van de haringen. Eén van de leuke tradities van de halve marathon van Katwijk is, dat je na afloop een haring met uien kunt happen. Maar ja, dan moeten die niet op zijn, als de helft van de lopers op de 21,1 kilometer nog binnen moet komen....

Of om het als een echte Hollander te zeggen: "Ik heb er wel voor betaald!"
Na een minuut of 5 met Teun de Reede gepraat te hebben, die de microfoon niet mocht gebruiken tijdens de prijsuitreiking een meter of 50 verderop, wandelde ik terug naar de Schelpendam. Daar at en dronk nog wat, voordat ik via de volkstuin naar huis fietste.

Met 3 grote oranje pompenen in mijn fietstas reed ik op huis aan. Wat dat aangaat is de volkstuin net de halve marathon van Katwijk. Het is ieder jaar weer een verrassing, wat de oogst is!